Oh la la - Paris party μόνο για κορίτσια!

Στις 10 Ιουνίου το γλυκό μου κορίτσι έγινε 10 ετών! Μια ολόκληρη δεκαετία μαζί με αυτή τη μοναδική ύπαρξη, το παιδί που με έκανε μαμά, που πάνω της έκανα και κάνω ακόμη, τόσα λάθη, αυτή που μαζί της ξεκίνησα το πιο όμορφο ταξίδι της ζωής μου! Πέρασαν 10 ολόκληρα χρόνια από εκείνο το βροχερό απόγευμα της 10ης Ιουνίου του 2006 που ήρθε στον κόσμο το πρώτο μου παιδί - ένα ροζ μωρό με ξανθά μαλλάκια! Δεν έχω ξεχάσει έως σήμερα τις λεπτομέρειες εκείνης της ημέρας κι ας μην έχω κάποιο βίντεο που να μου τις θυμίζει...Είναι όλες βαθειά χαραγμένες στο μυαλό μου και στην ψυχή μου! Και θα είναι για πάντα...

Το κορίτσι μου μεγάλωσε πια! Και δεν θέλει πάρτυ σε παιδότοπο, ούτε κλόουν. Θέλει πάρτυ μόνο με τις φίλες της, με κορίτσια της ηλικίας της όπως λέει και θέλει θέμα που θα διαλέξει μόνη της. Και αφού αυτο θέλει, αυτό γίνεται! Πάρτυ στο σπίτι μας, με καλεσμένες όλες της συμμαθήτριες της και με θέμα το Παρίσι! Αγαπά τη Γαλλία και τα γαλλικά και ονειρεύεται ένα ταξίδι στη Eurodisney (ποιός άραγε δεν ονειρεύεται αυτό το ταξίδι). Κι αφού δεν μπορούμε να επισκεφτούμε τη Γαλλία (προς το παρόν), αποφασίσαμε να φέρουμε τη Γαλλία στο σπίτι μας...

Το προσκλητήριο μας φτιάχτηκε με τη βοήθεια εκτυπώσιμου αρχείου από το διαδίκτυο και έδινε μια πρώτη γεύση του πάρτυ για την Παριζιάνικη μέρα που θα τις περίμενε.

Η γλυκιά Δώρα του Pretty Party Ideas κρύβεται πίσω από όλα τα υπέροχα εκτυπώσιμα που δείτε παρακάτω  - welcome αφίσα, banner με σημαιάκια, tags για το μπουφέ, διάφορα κουτάκια επίσης για τον μπουφέ, σημαιάκια για τα καλαμάκια και tags για τα νεράκια, ήρθαν στα χέρια μου λίγες μέρες πριν από το πάρτυ και μας γέμισαν χαρά! Η Δώρα είναι εξαιρετική στο να οργανώνει πάρτυ μέσα από τις υπέροχες συλλογές που μοιράζεται μαζί μας (μία από τις οποίες είχα χρησιμοποιήσει και στο cupcake birthday party που σας είχε δείξει εδώ) αλλά και μέσω της ποικιλίας των ειδών πάρτυ που βρίσκουμε μέσα από το ομώνυμο site που διαχειρίζεται αλλά και τη σελίδα στο Facebook. Εκεί θα βρείτε ό,τι χρειάζεστε για να οργανώσετε το πάρτυ σας - από τα προσκλητήρια και τη διακόσμηση μέχρι τα δωράκια-αναμνηστικά για τους καλεσμένους σας. Προσωπικά λάτρεψα τα καταπληκτικά μπαλόνια-χρυσά γράμματα, τα οποία έχω στα υπόψην για το επόμενο πάρτυ μας. Αν θέλετε κι εσείς λοιπόν να οργανώσετε ένα θεματικό πάρτυ, μην διστάσετε να απευθυνθείτε στη Δώρα - είναι σίγουρο πως θα βρει για εσάς αυτό ακριβώς που χρειάζεστε!

Η αφεντιά μου περιορίστηκα στο να φτιάξω ένα αυτοσχέδιο background για τον μπουφέ (αφενός για να ταιριάζει με τα χρώματα του πάρτυ κι αφετέρου για να καλύψω τον πίνακα που έχω σε εκείνο το σημείο) και να κρεμάσω τρία μεγάλα χάρτινα pom-pon από το φωτιστικό του σαλονιού.

Ο μπουφές του πάρτυ δεν μπορούσε παρά να έχει άρωμα γαλλικό: μπαγκέτες με φιλέτο κοτόπουλο, gouda και μαγιονέζα, τοστάκια με γαλοπούλα και gouda (french toasts), cupcakes λεμονιού με κρέμα τυριού, κρουασάν με σοκολάτα αλλά και τα πιο νόστιμα μπισκότα με ζαχαρόπαστα και τις πιο σκέτος-αφρός-μαρέγκες που έχω δοκιμάσει ποτέ μου, από το αγαπημένο μου Petit Four.

Η τούρτα μας ήταν από το ζαχαροπλαστείο Mon Amour και η Αλεξία, που η κόρη της είναι συμμαθήτρια με τη δικιά μου και φυσικά ήταν καλεσμένη στο πάρτυ, έδωσε τον καλύτερο εαυτό της και την ευχαριστούμε πολύ!

Σε όλη τη διάρκεια του πάρτυ ακούγοταν σύγχρονα και νεανικά γαλλικά τραγούδια, τα περισσότερα εκ των οποίων η κόρη μου τα ήξερε (εγώ ομολογώ πως όχι) και έδωσαν μια ακόμη γαλλική αύρα στο χώρο. Την playlist μας την ετοίμασε η Όλγα που είναι μουσικός και που μόλις γνώρισα, αν και όχι δια ζώσης ακόμη! Πάντως χάρη στην ευγενική της προσπάθεια, το πάρτυ μας είχε και γαλλικά ακούσματα!

Για να απασχολήσω τα κορίτσια ετοίμασα δύο δραστηριότητες: η μία ήταν ένα quiz με δεκαπέντε εύκολες σχετικά ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με τη Γαλλία - η νικήτρια αυτού του quiz κέρδισε ένα lipgloss κι έτσι είχαμε και κάτι σχετικό με την μόδα-ομορφιά μου συμβολίζει το Παρίσι! Η δεύτερη δραστηριότητα ήταν περισσότερο καλλιτεχνική, ώστε να έχουμε και κάτι από Παριζιάνικη τέχνη - έδωσα στο κορίτσια μια σελίδα με την οδηγία να ζωγραφίσουν τον Πύργο του Άιφελ και να βάλουν τη φαντασία τους, χρωματίζοντάς τον όπως επιθυμούν. Όταν τελείωσαν όλες, τα έργα τους αναρτήθηκαν σε εμφανές σημείο, σαν σε έκθεση ζωγραφικής!

 Κι αφού το κορίτσι μου έσβησε τα 10 κεράκια της τούρτας της και βγάλαμε πολλές φωτογραφίες...

...έβαλα να δουν όλες μαζί την παιδική ταινία "Η Παναγία των Παρισίων", ξαπλωμένες στα πατώματα και τους καναπέδες και έχοντας αγκαλιά από ένα τέτοιο...

Ακολούθησε παιχνίδι που επελέξαν μόνες τους αλλά και χορός με μουσική της επιλογής τους...Κι όταν πλέον πέρασε η ώρα και σιγά σιγά τα κορίτσια ήρθαν να τα πάρουν οι γονείς τους, τους χαρίσαμε από ένα μπλοκάκι με αξιοθέατα στο εξώφυλλο (μεταξύ αυτών και ο Πύργος του Άιφελ) καθώς και από ένα κουτάκι με ροζ μαλλί της γριάς.

 

Χρόνια γλυκά, χρόνια πολλά, χρόνια γεμάτα να ζήσεις καρδιά μου κι εύχομαι πάντα να χαμογελάς όπως τη μέρα που έγινες 10 χρονών!

 

Μανιταροπάρτυ!

Το τρίτο πάρτυ της μικρής μου, στις 25 Σεπτεμβρίου (ανήμερα των γενεθλίων της) πέρασε πλέον στην ιστορία (των πάρτυ μας)! Αν και καθημερινή (Παρασκευή), αν και εν μέσω τρελού άγχους και τρεξίματος λόγω της ούτως ή άλλως γεμάτης περιόδου που είναι ο Σεπτέμβριος (βλέπε έναρξη σχολείων, παιδικού σταθμού και δραστηριοτήτων μαζί με όλα όσα συνεπάγονται αυτά), αν και με ανόητα (κατά τη γνώμη μου) μικροπροβλήματα (δικά μου και των γύρω μου), τολμώ να πω ότι και φέτος μια χαρά τα καταφέραμε!

Στην αρχή είχα στο μυαλό μου το θέμα του πάρτυ να είναι κάτι τέτοιο το οποίο με ενθουσίασε από την πρώτη στιγμή που το είδα...Ξεκίνησα με τις πρώτες μικροαγορές των υλικών από νωρίς (πριν το καλοκαίρι) αλλά όταν έφτασε η ώρα του πάρτυ, άλλαξα γνώμη και σκέφτηκα να αλλάξω λίγο το θέμα κι από woodland party να γίνει Κοκκινοσκουφίτσα party. To πρόβλημα είναι ότι για να βρει κανείς Κοκκινοσκουφίτσα (σε κουκλάκι, χαρτοπετσέτα και οτιδήποτε άλλο σχετικό) την τελευταία στιγμή (ή και γενικότερα) αποδείχτηκε εξαιρετικά δύσκολο...Έτσι αρκέστηκα σε ένα όμορφο template για το ηλεκτρονικό προσκλητήριο του πάρτυ με την Κοκκινοσκουφίτσα και το υπόλοιπο πάρτυ κινήθηκε θεματικά στο ... μανιτάρι! Εξού και η δημοσιεύση που έκανα στο fb τη βραδυά της παραμονής "Όλα έτοιμα για το αυριανό πάρτυ μας!!!Πολύ κόκκινο, πολύ πουά και πολύ μανιτάρι έπεσε πάντως..." Τελικά την Κοκκινοσκουφίτσα μάλλον την έφαγε ο λύκος (μαύρο χιούμορ)!

Και φέτος μας φιλοξένησε το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής στον Εύοσμο και δεν το μετανοιώσαμε καθόλου - άλλωστε και το περσυνό μας πάρτυ αλλά και το πάρτυ των δύο μεγαλύτερων παιδιών μου τον Ιούνιο (το οποίο δεν σας έδειξα γιατί δεν έκανα τίποτα το ιδιαίτερο), εκεί έγινε. Ο καιρός ήταν εξαιρετικά καλός (για πολύ καλή μας τύχη αφού την επόμενη έβρεχε ολημερίς), οι φίλοι μας μας τίμησαν με την παρουσία τους και τα πιτσιρίκια το ευχαριστήθηκαν αφού εκτός από τις εγκαταστάσεις του Πάρκου, είχαν και την εξαιρετική Yupi Yaya η οποία (και την ευχαριστώ πάρα πολύ γι΄αυτό) μας χάρισε μια όμορφη βραδυά γενεθλίων.

 

Πάμε τώρα στο candy table που ετοίμασα (και μόνο - από αλμύρα, φρόντισαν για εμάς οι υπεύθυνοι του Πάρκου) για μικρούς αλλά και μεγάλους. Όπως είπα στην αρχή, ο χρόνος ήταν πιεστικός. Έτσι αγόρασα κάποια έτοιμα γλυκίσματα (γκοφρετίνια, πουράκια, μπισκότα-βάφλες, ποικιλία σοκολατένιων δημητριακών-smarties σε ατομικά σακουλάκια και ζελεδάκια-μούρα) ενώ έφτιαξα δοκιμασμένες συνταγές του παρελθόντος (μπισκότα βουτύρου-μανιτάρια με ζαχαρόπαστα, γλυκοκουτάλια, cupcakes λεμονιού-μανιτάρια και cake pops). Όλα στήθηκαν όμορφα και στολίστηκαν με υλικά που είχα ήδη και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε στις φωτό...

Όσο για την τούρτα μας; Έτοιμη για φέτος από το αγαπημένο μας ζαχαροπλαστείο και με την αγαπημένη μας γέμιση (oreo cookies) αλλά εντελώς αστόλιστη από έξω. Αυτό το ανέλαβα εγώ. Κι επειδή όπως προείπα Κοκκινοσκουφίτσα γιοκ, λίγα μανιτάρια, πράσινη τρούφα και ένα handmade banner από σημαιάκια στηριγμένο σε χάρτινα καλαμάκια αποτέλεσαν τον στολισμό της...

Και με το φετινό μας μανιταροπάρτυ σας χαιρετώ και σας εύχομαι καλό μήνα και καλή βδομάδα - το φθινόπωρο όπως φαίνεται μπήκε για τα καλά και είναι όμορφη αυτή η ομαλή μετάβαση στον επικείμενο χειμώνα!

 

Vintage pony party!

Στη γειτονιά των blogs τις τελευταίες μέρες νομίζω πως υπήρχε κακή αύρα...Αρρώστιες, ατυχήματα, αναποδιές παντός είδους... Χαίρομαι βέβαια που όλες μας (βάζω κι εμένα μέσα, μην ξεχνάμε τι έχει ήδη συμβεί - δείτε εδώ κι εδώ) αντιμετωπίσαμε τις όποιες δυσκολίες με καλή διάθεση και αισιοδοξία. Κι αν μερικά πράγματα δεν πήγαν όπως τα σχεδιάσαμε, ε αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν πήγαν και καλά!

Στις 10 Ιουνίου ήταν τα γενέθλια της μεγάλης μου κόρης - έκλεισε τα οκτώ. Επειδή ήταν Τρίτη κι εγώ θα δούλευα, κι επειδή ήδη οι αντοχές μου δοκιμάστηκαν πρόσφατα, αποφασίσαμε να κάνουμε μεν πάρτυ για τα γενέθλιά της αλλά να το κάνουμε μία μέρα πριν, στις 9 Ιουνίου, που και σχολεία/δραστηριότητες δεν θα είχαν τα παιδιά και πολλοί γονείς ενδεχομένως δεν θα δούλευαν ένεκα που ήταν του Αγίου Πνεύματος. Φυσικά τέτοιες αποφάσεις δεν παίρνονται δυο-τρεις μέρες πριν και ειδικά όταν σκοπεύει κανείς να καλέσει αρκετούς φίλους. Έτσι λοιπόν τα προσκλητήρια σχεδιάστηκαν αμέσως μετά την έξοδό μας από το νοσομείο και μοιράστηκαν την περασμένη Πέμπτη, δηλαδή τέσσερις μέρες πριν από το πάρτυ. Αυτό σημαίνει ότι είχα μεν χρόνο να κάνω τις ετοιμασίες που είχα στο μυαλό μου αλλά δεν είχα πλήρη εικόνα των καιρικών συνθηκών που θα επικρατούσαν -σημαντικό μια και το πάρτυ θα γινόταν και φέτος στην είσοδο της πολυκατοικίας μας- και έτσι είπα να το ρισκάρω...

Το πάρτυ μας θα είχε θέμα του το vintage pony!

Εργάστηκα υποδειγματικά. Κάθε μέρα ετοίμαζα κι από κάτι ώστε να μην τα έχω όλα για την τελευταία μέρα και τρέχω πανικόβλητη. Όσον αφορά στη διακόσμηση, ετοίμασα κονκάρδες -ξέρετε αυτές που δίνουν στους διαγωνισμούς στο εξωτερικό- που καρφίτσωσα σε ένα μεγάλο κομμάτι φελιζόλ, φτιαγμένες από χάρτινα doilies, εκτυπώσεις που σχεδίασα (έγραφαν Best in Show, Happy 8th birthday και Helen, στα αγγλικά δυστυχώς, διότι δεν υπήρχε ελληνική γραμματοσειρά για να χρησιμοποιήσω) και κορδέλες, τις οποίες πήραν τα παιδάκια φεύγοντας.

Έφτιαξα cake pops με σοκολάτα και διάφορα διακοσμητικά (πέρλες, smarties, σοκολατένιες καρδιές, χρωματιστή τρούφα), cupcakes λεμονιού με σοκολάτα γάλακτος και λευκή (ροζ για την ακρίβεια) σοκολάτα, γλυκοκουτάλια με σοκολάτα γάλακτος και διακοσμητικά όπως στα cake pops (τρομερή επιτυχία με τα παιδιά, από πέρσυ που τα έκανα πρώτη φορά διαπίστωσα πόσο πολύ τους αρέσουν τα απλά αλλά θελκτικά στην όψη καλούδια και φέτος πραγματικά έγινε χαμός-υπήρξε παιδάκι που έφαγε εφτά!), marshmellows σε ξυλάκια βουτηγμένα σε σοκολάτα γάλακτος και πασπαλισμένα με σπασμένο μπισκότo τύπου digestive, σπιτικό ποπ-κορν με λιωμένη λευκή σοκολάτα και πασπαλισμένο με θρυματισμένη καραμέλα...

Το αλμυρό μέρος του μπουφέ το μοιράστηκαμε με τη μαμά μου-εγώ έκανα τα λουκάνικα σε ξυλάκια τυλιγμένα σε ζύμη από καλαμποκάλευρο και τα σαντουιτσάκια και η μαμά μου ετοίμασε τυροπιτάκια, κοτοπιτάκια,volovants ενώ είχαμε και σπιτική σπανακόπιτα από την πεθερά μου.

Κι επειδή θέλουμε να είμαστε όσο περισσότερο χρόνο γίνεται μαζί με τους καλεσμένους μας, κάναμε και την τσαχπινιά μας...Σε ένα δίσκο υπήρχαν όλα τα σύνεργα για να φτιάξει κάποιος φραπέ (και χτυπητήρι εννοείται, δεν το βλέπετε στην φωτό γιατί κρέμεται (!) λίγο ψηλότερα). Έτσι ο καφές έγινε μία εύκολη διαδικασία που δεν θα μας ανάγκαζε να ανεβοκατεβαίνουμε στο σπίτι.

Η τούρτα και φέτος ήταν έτοιμη-δεν θα μπορούσα με τίποτα να την φτιάξω μόνη μου. Την παρήγγειλα όλη ροζ και με γέμιση μπισκότο oreo (απλά θεϊκή) και της έβαλα πάνω ένα μπανεράκι με σημαιάκια και ένα ροζ άλογο-παιχνίδι της κόρης μου.

Την διασκέδαση των μικρών (για όσο πρόλαβε δηλαδή) ανέλαβε η Αγγελική, που ήταν πραγματικά μια έκπληξη. Ενθουσιάστηκα μαζί της και με τον τρόπο που διασκέδασε τα παιδιά.

Όλα καλά λοιπόν. Ή μήπως όχι...Τι σας είχα γράψει στην αρχή-ότι δεν είχα πλήρη εικόνα των καιρικών συνθηκών που θα επικρατούσαν...Λοιπόν, ανήμερα του πάρτυ είχα το βλέμμα μου συνέχεια στραμμένο στον ουρανό, προσπαθώντας να μαντέψω αν θα μας κάνει τη χάρη ενώ επισκέφτηκα άπειρες φορές το site της ΕΜΥ για να δω την πρόγνωση...

....

....

....

Μία ώρα κράτησε η χαρά της λιακάδας...Μετά από ένα ψιλόβροχο που αγνοήσαμε επιδεικτικά και συνεχίσαμε τη διασκέδασή μας, μας επισκέφτηκε ένα ωραιότατο μπουρίνι, που μας ανάγκασε να ανέβουμε στο σπίτι της μαμάς μου μια και το μπαλκόνι της είναι αρκετά μεγάλο...Άνετα δεν είμασταν αλλά τουλάχιστον μπορέσαμε να κόψουμε την τούρτα και να χορέψουμε τον χορό ... του ήλιου όλοι μαζί, μικροί μεγάλοι, μέχρι που γίναμε μούσκεμα (στον ιδρώτα αυτή τη φορά). Κι όταν άρχισαν οι καλεσμένοι μας σιγά σιγά να αποχωρούν, νωρίτερα από ότι συνήθως λόγω των περιστάσεων, αντικρίσαμε αυτή την εικόνα...

Αν και με τρελό άγχος, αν και με ανατροπή των όσων είχα οργανώσει και αν και με ... βρεγμένο μπουφέ (ευτυχώς όλοι πρόλαβαν να φάνε κάτι) πιστεύω πως θα το θυμόμαστε σίγουρα αυτό το πάρτυ γενεθλίων...Άλλωστε κάθε μπόρα ακολουθείται από ένα ουράνιο τόξο. Και το περιμένουμε με τόση λαχτάρα αυτό το ουράνιο τόξο...

Καλημέρα!

Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια...

...τότε σίγουρα πρέπει να φτιάξεις κάτι! Τι θα είναι αυτό; Λεμονάδα σίγουρα. Ίσως και γρανίτα...Λεμονόπιτα μήπως; Ή καλύτερα μαρμελάδα και γλυκό του κουταλιού; Σε κάθε περίπτωση το σίγουρο είναι ότι αυτή η ξένη παροιμία, εκτός από το νόημά της, ότι δηλαδή όταν σου έρχονται τα δύσκολα (τα ξινά (;) δηλαδή τα λεμόνια) τότε εσύ το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να βρείς κάτι καλό στην όλη κατάσταση (να φτιάξεις κάτι γλυκό δηλαδή λεμονάδα!), τα λέει πολύ καλά και ως πρώτη ανάγνωση: τα λεμόνια προσφέρονται για να κάνουμε ένα σωρό πράγματα...Κι επειδή όπως είπαμε το Pinterest είναι ξεσηκώστρα από τις λίγες, έχει καιρό τώρα που με τριβελίζει κάτι που το συναντώ κι εκεί αλλά και σε ελληνικά blogs...την πολυπαινεμένη lemon curd (λεμονόκρεμα). Έτσι μόλις η καλή μου πεθερούλα με προμήθεψε (για άλλη μια φορά) με λεμόνια από τον κήπο της, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να κάνω lemon curd. Και έκανα...

Καταρχάς αποστείρωσα το βάζο που θα χρησιμοποιούσα με τις οδηγίες του Στέλιου Παρλιάρου γιατί σκέφτηκα ότι μπορεί να κρατήσει (εδώ γελάμε) αρκετό καιρό στο ψυγείο μας, οπότε καλύτερα να είναι σε αποστειρωμένο βάζο για να διατηρηθεί κιόλας. Μετά ακολούθησα μια από τις συνταγές που βρήκα στο διαδίκτυο (αυτή που έβλεπα να επαλαμβάνεται συχνότερα με μικρές παραλλαγές και χωρίς τη χρήση φούρνου μικροκυμάτων-δεν τους συμπαθώ κι ας έχω στο σπίτι). Αν και σε διατροφή εννοείται πως δοκίμασα. Και ξετρελάθηκα. Τελεία. Και θαυμαστικό!

Ύστερα έδωσα και στα παιδιά να δοκιμάσουν...πάνω στη φέτα τους με λίγο βούτυρο.Και ξετρελάθηκαν κι αυτά. Ωραία. Εθιστήκαμε οικογενειακώς. Και σκέφτηκα να κάνω και κάτι ακόμη. Να φτιάξω cupcakes λεμονιού με γέμιση lemon curd. Και μας αποτέλειωσα (μα τι σας λέω τώρα και μόλις μπήκαμε και σε περίοδο νηστείας...).

Δεν χρησιμοποίησα κάποιο ειδικό εργαλείο για να ανοίξω την τρυπούλα πάνω στα cupcakes...Mε ένα μαχαίρι έκοψα ένα κομμάτι, τόσο ώστε να χωράει ένα κουταλάκι του γλυκού lemon curd (τα κομμάτια από τα cupcakes που αφαίρεσα, τα φάγαμε εναλλάξ η Ελένη, ο Κωνσταντίνος κι εγώ-πάει η διατροφή που λέγαμε).

Για να ολοκληρώσω την "γουρουνιά" μας, έφτιαξα στα γρήγορα μια απλή κρέμα με cream cheese και άχνη, άχνισα και στόλισα με περλίτσες. Ιδού!

Και για να μην νομίζετε ότι τελικά τα έφαγα όλα μόνη μου, να πω ότι τα πήραμε και πήγαμε στην κουμπάρα μου όπου και τα τσακίσαμε όλοι μαζί (δύο έφαγα μόνο!).

Όλα αυτά έγιναν φυσικά το Σάββατο-από χτες αρχίσε η μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής. Καλή Σαρακοστή λοιπόν σε όλους κι εύχομαι να έρθει σύντομα και η Άνοιξη μαζί της!

Τα φιλιά μου!