Ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης και Χριστουγεννιάτικος στολισμός γραφείου

Άργησα φέτος να σας δείξω το ημερόλογιο αντίστροφης μέτρησης μας για το 2015 αλλά αυτό έγινε σκόπιμα....Κι αυτό γιατί απλούστατα το δικό μας φετινό ημερολόγιο μετράει επίσημα από χτες 8 Δεκεμβρίου! Είναι που στο σπιτικό μας, ο Άη Βασίλης παραδοσιακά έρχεται τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς για να μας φέρει τα δώρα του. Τα παιδιά φυσικά ανυπομονούν περισσότερο από όλα τα άλλα για τα δώρα τους άρα ανυπομονούν περισσότερο για την Πρωτοχρονιά και όχι για τα Χριστούγεννα. Επιπλέον και για μένα την ίδια, η Πρωτοχρονιά είναι κατά βάση η επιτομή των γιορτών, αφού από παιδί ακόμη σήμαινε για μένα μάζωμα συγγενών και φίλων, γιορτινά τραπεζώματα, γλυκά, δώρα αλλά κυρίως την μαγεία που έκρυβε η επίσκεψη του Άη Βασίλη. Έτσι λοιπόν φέτος, αποφασίστηκε παμψηφεί πως το ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης θα μετρήσει έως την Πρωτοχρονιά κι επειδή δεν βρήκα εκτυπώσιμους αριθμούς για 31 ημέρες (ώστε να αρχίσουμε να μετράμε από 1 Δεκεμβρίου ως είθισται για τα ημερολόγια) αλλά μόνο για 24, η έναρξη έγινε μόλις χτες!

Το ημερολόγιο τώρα, είναι και πάλι απλό και εύκολο στην κατασκευή του αρκεί να ενημερωθούν ημέρες πριν όλα τα μέλη της οικογένειας, πως το χαρτόνι του ρολού υγείας δεν το πετάμε όταν τελειώσει το χαρτί! 24 χαρτόνια από ρολά υγείας λοιπόν, χαρτί περιτυλίγματος, κόκκινο τούλι ή χαρτί αφής, κορδέλα, σπάγκος και φυσικά εκτυπώσιμοι αριθμοί, αρκούν για ένα απλό ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης. Όσο για τα δώρα του: αν εξαιρέσουμε ένα βιβλίο με την ιστορία της γέννησης που θα αγοραστεί ειδικά για να διαβαστεί τις ημέρες των γιορτών καθώς και λίγα ζαχαρωτά, όλα τα άλλα μηνύματα έχουν περιεχόμενο με δράση! Στολισμός μπισκότων, κατασκευή χριστουγεννιάτικων καρτών, ζεστές σοκολάτες πλάι στο τζάκι και βόλτες στη στολισμένη πόλη, σινεμά και ταινίες στο dvd, φρούρια από σεντόνια και βραδιές με επιτραπέζια και διάφορα άλλα έχει για φέτος το πρόγραμμά μας. Εύχομαι να καταφέρω να υλοποιήσω όσα υπόσχομαι μέσα από αυτό το ημερολόγιο γιατί δεν σας κρύβω πως οι δραστηριότητες του ημερολογίου είναι η ώθηση για να κάνουμε πράγματα μαζί με τα παιδιά τις μέρες των γιορτών  - πράγματα που σε άλλη περίπτωση πιθανώς να μην καταφέρνα να κάνω πραγματικότητα μέσα στο άγχος και το τρέξιμο των ημερών!

Πάμε τώρα να σας δείξω μια κατασκευή που ετοίμασα για το χώρο εργασίας μου. Έχοντας από τον περσυνό στολισμό δύο στεφάνια από κλαδιά, σκέφτηκα να φτιάξω αυτή την όμορφη ιδέα με τα κρεμαστά από το ταβάνι στεφάνια που τη συναντώ παντού στο διαδίκτιο και πολύ με ενθουσιάζει. Κι αφού δεν μπόρεσα, λόγω χρόνου κυρίως, να τα ετοιμάσω για το σπίτι, είπα να το κάνω για το γραφείο. Στεφάνια από κλαδιά λοιπόν με διάφορα μικρά στολίδια, γλειφιτζούρια-μπαστουνάκια αλλά και έτοιμα μπισκότα κανέλας μαζί με κορδέλα και σπάγκο συνθέτουν το στολισμό πάνω από τα γραφεία της γραμματείας του χώρου που εργάζομαι.

Και μια και περίσσεψαν λίγα μπισκοτάκια, σκάρωσα μια γιρλάντα με τη βοήθεια λίγο κόκκινου σπάγκου, την οποία κρέμασα στο τζάμι δίπλα από το δικό μου γραφείο.

Αυτά τα λίγα για σήμερα. Να έχετε μία πολύ πολύ όμορφη μέρα και  να περνάτε καλά - έμειναν μόλις 23 ημέρες για την Πρωτοχρονιά, γιου-χού!

Secret crafter 2014

23 Νοεμβρίου σήμερα και πλέον διανύουμε την τελευταία εβδομάδα του τελευταίου μήνα του Φθινοπώρου...Ο Δεκέμβριος είναι μια ανάσα μακριά και παρόλο που ακόμη δεν στολίσαμε το σπίτι - το έχουμε προγραμματίσει για το επόμενο Σαββατοκύριακο- μπαίνουμε σιγά σιγά εδώ και μέρες σε κλίμα γιορτινό: λίστες με δώρα, κατασκευές, γιορτινές συνταγές και βόλτες με τα παιδιά, ετοιμασία του φετινού μας ημερολογίου αντίστροφης μέτρησης (με μία παραλλαγή φέτος - θα το δείτε σύντομα), χριστουγεννιάτικη μουσική (jazz κατά προτίμηση) στο σπίτι και στο γραφείο και τόσα άλλα που μας προετοιμάζουν γλυκά για την - ίσως- πιο χαρούμενη γιορτή του χρόνου. Τη γιορτή που μας κάνει όλους και πάλι παιδιά!

Και τι παιδιά θα είμασταν όλοι μας αν δεν λαχταρούσαμε μια ανταλλαγή δώρων - χωρίς μάλιστα να γνωρίζουμε καν ποιός θα μας προσφέρει το δώρο μας. Έτσι, η καλή μας Άννα από το In my closet φρόντισε να επαναλάβει για δεύτερη χρονιά φέτος την πολύ επιτυχήμενη της Χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή υλικών χειροτεχνίας ή αλλιώς Secret Crafter 2015! Πολλοί άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, θα ανταλλάξουν καλούδια για διάφορες κατασκευές (ραπτική, πλέξιμο, ζαχαροπλαστική και άλλα τόσα πολλά) που θα ήθελαν να μοιραστούν μεταξύ τους, να χαρίσουν ευχές και να γλυκάνουν ευχάριστα ο ένας τον άλλο. Το πιο όμορφο από όλα όμως για μένα, είναι η γλυκιά ανυπομονησία που θα μας καταλάβει όλους όσους θα συμμετέχουμε, καθώς θα λαχταράμε να λάβουμε το πακετάκι μας, το οποίο δεν θα γνωρίζουμε ούτε ακριβώς πότε θα λάβουμε, ούτε από ποιόν αλλά και ούτε τι θα έχει μέσα. Αληθινή έκπληξη δηλαδή!

Κι επειδή εγώ λατρεύω τις ανταλλαγές δώρων, πόσο μάλλον τώρα που μεγαλώνοντας δεν έχω τέτοιες ευκαιρίες, έσπευσα και φέτος να συμμετάσχω: σαν παιδί που λαχταρά να λάβει το Χριστουγεννιάτικο δώρο του αλλά και σαν ξωτικό του Άη Βασίλη, που θα ετοιμάσει κάτι για έναν άγνωστο σε κάποια γωνιά της Ελλάδας και θα τον κάνει να χαμογελάσει!

Φυσικά δεν θα σας δείξω ακόμη τι ετοιμάζω για τη φετινή ανταλλαγή, άλλωστε ακόμη συμπληρώνω πραγματάκια. Θα σας δείξω όμως τι ετοίμασα στην περσινή για την παραλήπτριά μου την Κατερίνα - ένα κουτί όλο glitter με υλικά για ζαχαροπλαστική, όπως είχε ζητήσει, που είχε μέσα: μια κάρτα με ευχές από τα χεράκια μου φτιαγμένη με θήκες cupcakes, ένα εργαλείο για το ίσιωμα της ζαχαρόπαστας, χριστουγεννιάτικα sprinkles, mini marshmellows, θήκες για cupcakes, χάρτινα καλαμάκια, ένα στολίδι tutu σαν αυτά που είχα φτιάξει το 2012, ένα έξτρα δωράκι και τέλος λίγους σοκολατένιους Αη-Βασίληδες για να την γλυκάνω λιγάκι!

 

Το πακετάκι που έλαβα εγώ πέρσυ, είχε επίσης πολλά πραγματάκια μέσα και ευχαριστώ το ξωτικό μου για την προσπάθεια. Φέτος, ανυπομονώ ακόμη περισσότερο από πέρσυ για να λάβω το πακέτο μου. Τι θα έχει μέσα; Πώς θα είναι η κάρτα του;Τι γλυκάκι θα μου στείλει κλπ.

Και με αυτές τις σκέψεις μου σας αφήνω...Καλή βδομάδα να έχουμε και με το καλό να αρχίσουμε όλοι τις γιορτινές ετοιμασίες στο σπιτικό μας....

Σας φιλώ

Μανιταροπάρτυ!

Το τρίτο πάρτυ της μικρής μου, στις 25 Σεπτεμβρίου (ανήμερα των γενεθλίων της) πέρασε πλέον στην ιστορία (των πάρτυ μας)! Αν και καθημερινή (Παρασκευή), αν και εν μέσω τρελού άγχους και τρεξίματος λόγω της ούτως ή άλλως γεμάτης περιόδου που είναι ο Σεπτέμβριος (βλέπε έναρξη σχολείων, παιδικού σταθμού και δραστηριοτήτων μαζί με όλα όσα συνεπάγονται αυτά), αν και με ανόητα (κατά τη γνώμη μου) μικροπροβλήματα (δικά μου και των γύρω μου), τολμώ να πω ότι και φέτος μια χαρά τα καταφέραμε!

Στην αρχή είχα στο μυαλό μου το θέμα του πάρτυ να είναι κάτι τέτοιο το οποίο με ενθουσίασε από την πρώτη στιγμή που το είδα...Ξεκίνησα με τις πρώτες μικροαγορές των υλικών από νωρίς (πριν το καλοκαίρι) αλλά όταν έφτασε η ώρα του πάρτυ, άλλαξα γνώμη και σκέφτηκα να αλλάξω λίγο το θέμα κι από woodland party να γίνει Κοκκινοσκουφίτσα party. To πρόβλημα είναι ότι για να βρει κανείς Κοκκινοσκουφίτσα (σε κουκλάκι, χαρτοπετσέτα και οτιδήποτε άλλο σχετικό) την τελευταία στιγμή (ή και γενικότερα) αποδείχτηκε εξαιρετικά δύσκολο...Έτσι αρκέστηκα σε ένα όμορφο template για το ηλεκτρονικό προσκλητήριο του πάρτυ με την Κοκκινοσκουφίτσα και το υπόλοιπο πάρτυ κινήθηκε θεματικά στο ... μανιτάρι! Εξού και η δημοσιεύση που έκανα στο fb τη βραδυά της παραμονής "Όλα έτοιμα για το αυριανό πάρτυ μας!!!Πολύ κόκκινο, πολύ πουά και πολύ μανιτάρι έπεσε πάντως..." Τελικά την Κοκκινοσκουφίτσα μάλλον την έφαγε ο λύκος (μαύρο χιούμορ)!

Και φέτος μας φιλοξένησε το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής στον Εύοσμο και δεν το μετανοιώσαμε καθόλου - άλλωστε και το περσυνό μας πάρτυ αλλά και το πάρτυ των δύο μεγαλύτερων παιδιών μου τον Ιούνιο (το οποίο δεν σας έδειξα γιατί δεν έκανα τίποτα το ιδιαίτερο), εκεί έγινε. Ο καιρός ήταν εξαιρετικά καλός (για πολύ καλή μας τύχη αφού την επόμενη έβρεχε ολημερίς), οι φίλοι μας μας τίμησαν με την παρουσία τους και τα πιτσιρίκια το ευχαριστήθηκαν αφού εκτός από τις εγκαταστάσεις του Πάρκου, είχαν και την εξαιρετική Yupi Yaya η οποία (και την ευχαριστώ πάρα πολύ γι΄αυτό) μας χάρισε μια όμορφη βραδυά γενεθλίων.

 

Πάμε τώρα στο candy table που ετοίμασα (και μόνο - από αλμύρα, φρόντισαν για εμάς οι υπεύθυνοι του Πάρκου) για μικρούς αλλά και μεγάλους. Όπως είπα στην αρχή, ο χρόνος ήταν πιεστικός. Έτσι αγόρασα κάποια έτοιμα γλυκίσματα (γκοφρετίνια, πουράκια, μπισκότα-βάφλες, ποικιλία σοκολατένιων δημητριακών-smarties σε ατομικά σακουλάκια και ζελεδάκια-μούρα) ενώ έφτιαξα δοκιμασμένες συνταγές του παρελθόντος (μπισκότα βουτύρου-μανιτάρια με ζαχαρόπαστα, γλυκοκουτάλια, cupcakes λεμονιού-μανιτάρια και cake pops). Όλα στήθηκαν όμορφα και στολίστηκαν με υλικά που είχα ήδη και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε στις φωτό...

Όσο για την τούρτα μας; Έτοιμη για φέτος από το αγαπημένο μας ζαχαροπλαστείο και με την αγαπημένη μας γέμιση (oreo cookies) αλλά εντελώς αστόλιστη από έξω. Αυτό το ανέλαβα εγώ. Κι επειδή όπως προείπα Κοκκινοσκουφίτσα γιοκ, λίγα μανιτάρια, πράσινη τρούφα και ένα handmade banner από σημαιάκια στηριγμένο σε χάρτινα καλαμάκια αποτέλεσαν τον στολισμό της...

Και με το φετινό μας μανιταροπάρτυ σας χαιρετώ και σας εύχομαι καλό μήνα και καλή βδομάδα - το φθινόπωρο όπως φαίνεται μπήκε για τα καλά και είναι όμορφη αυτή η ομαλή μετάβαση στον επικείμενο χειμώνα!

 

Τι έκανα φέτος το καλοκαίρι

Πέρασαν τρεις μήνες από την τελευταία φορά που έγραψα κάτι στο blog και στο μεταξύ μεσολάβησε ένα καλοκαίρι μοναδικό...Μοναδικό όχι με την έννοια του καταπληκτικού και του απαράμιλλου αλλά με την έννοια του πρωτοφανούς και του ασυνήθιστου...Δεν θα επεκταθώ περισσότερο γιατί ξέρω καλά πως τούτος ο μικροσκοπικός χώρος μου στο διαδίκτυο, ούτε ταιριάζει αλλά και ούτε αρμόζει να αναφερθεί σε περισσότερες λεπτομέρειες...Απλώς, μαζί με όλους κι εγώ, για ένα διάστημα απείχα από κάποια πράγματα, μια και δεν ήξερα τι θα μου ξημερώσει το αύριο...Μόνο όταν (ας πούμε) ηρέμησε λίγο η κατάσταση, αποφάσισα να ασχοληθώ με κατιτί για να γεμίσω δημιουργικά τον χρόνο που είχα...Τί έκανα λοιπόν φέτος το καλοκαίρι;

Όχι πολλά τελικά είναι η απάντηση...Ασχολήθηκα όμως επιτέλους (!) με τη ραπτομηχανή μου. Μετά από ένα νυχτερινό μαραθώνιο και στην προσπάθειά μου να ράψω ένα baby busy tag blanket, είχα τελικά αυτό το αποτέλεσμα:

Εντάξει, δεν το λες κι ό,τι καλύτερο, ένα πρωτόλειο ήταν, αλλά εγώ πείσμωσα...Είναι μία τόσο μα τόσο εύκολη κατασκευή, ακόμη και για μία πρωτάρα στο ράψιμο, όπως εγώ, κι επομένως δεν είχα καμιά δικαιολογία...Έτσι μερικές μέρες μετά και με αφορμή τη βάφτιση της μικρανιψιάς του συζύγου μου, σκέφτηκα "ή τώρα ή ποτέ" κι έκανα αυτό:

Αν και είμαι αρκετά αυστηρός κριτής του εαυτού μου, νομίζω ότι έκανα μία αξιοπρεπή προσπάθεια κι αν εξαιρέσει κανείς (κάνει τα στραβά μάτια εν ολίγοις) τις στραβές βελονιές, νομίζω ότι ε δεν είναι και για πέταμα...Τι λέτε τα κατάφερα;;;

Μαζί ετοίμασα και μία λιλά-κίτρινη (αγαπημένος χρωματικός συνδυασμός) tutu καθώς και μία ταιριαστή κορδέλα για τα μαλλιά για τη μικρούλα και όλα μαζί έγιναν ένα όμορφο πακέτο και χαρίστηκαν με πολύ αγάπη, όπως όλα τα χειροποίητα αντικείμενα που φτιάχνω για τους αγαπημένους μου...

Δεν έκανα όμως μόνο αυτά...Με αφορμή την (για ακόμη μια φορά εξαιρετική) ιδέα της Άννας από το In my closet ετοίμασα και κάτι για το καλοκαίρι - ένα mobile από κοχύλια και θαλασσόξυλα...

...αλλά και το πανεύκολο και πεντανόστιμο παγωτό σε μεριδούλες της Λίτσας (αυτό το έκανα περισσότερες από μία φορές φέτος το καλοκαίρι και πάντα μα πάντα δεν έμενε ούτε ένα!).

Για το τέλος θα κλείσω με μία αναφορά στις μαρμελάδες που έφτιαξα για να έχω απόθεμα για το φετινό χειμώνα...Καθώς οικογενειακώς τις "τσακίζουμε", επιδίωξα να κάνω και σε περισσότερη ποσότητα αλλά και σε μεγαλύτερη γευστική ποικιλία...Έτσι εκτός από τη μαρμελάδα φράουλα που είχα φτιάξει και πέρσυ (αλλά τελικά δεν μας έφτασε!), έκανα και μαρμελάδα βερύκοκο-νεκταρίνι αλλά και μαρμελάδα σύκο, με σύκα από το δέντρο μας στη Χαλκιδική, με τις συνταγές που πολύ ευγενικά μοιράστηκε μαζί μου η γλυκύτατη Δώρα, εμπνεύστρια και δημιουργός του απίθανου Love for sugar. Ειδικά για τη μαρμελάδα σύκο, αν και δεν είμαι καθόλου φίλος αυτού του φρούτου, η γεύση της αποδείχτηκε ασυναγώνιστη και πέρα από κάθε προσδοκία...

Από τη στιγμή της δημιουργίας της μαρμελάδας βερύκοκο-νεκταρίνι...Για δέστε χρώμα απίθανο!

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο Σεπτέμβριο...Έχουμε και γενέθλια αυτό το μήνα, επομένως it' s party time (again)! Καλό φθινόπωρο σε όλους μας!

Δώρα για τις δασκάλες τους!

Μία εβδομάδα έμεινε μόλις για να κλείσουν τα σχολεία! Μία εβδομάδα κατά την οποία τα μαθήματα έχουν περάσει σε, μάλλον, δεύτερη μοίρα, μιας και οι εκδρομές (με το σχολείο), οι αποχαιρετιστήριες γιορτούλες (στις εξωσχολικές δραστηριότητες), οι επικείμενες διακοπές (εχμ τις σχολικές εννοώ προφανώς) και η αδυμονία για τα πρώτα μπάνια, πρωταγωνιστούν στα μυαλουδάκια των παιδιών  (των δικών μου τουλάχιστον!). Επιπλέον, από τη μία χαίρονται που θα κλείσουν τα σχολεία (κι όλα τα υπόλοιπα!) κι από την άλλη, στεναχωριούνται που θα χαθούν για ένα διάστημα με τα φιλαράκια τους. Και βέβαια είναι και οι δασκάλες τους! Για τα παιδάκια που πάνε στο δημοτικό, ίσως ο αποχωρισμός με τη δασκάλα δεν είναι καν μέσα στο μυαλό τους, αφού πιθανότατα θα την βλέπουν και του χρόνου ακόμη κι αν δεν διδάσκει στην τάξη που θα πάνε. Όμως για τα παιδάκια που θα αφήσουν φέτος είτε τον παιδικό σταθμό, είτε το νηπιαγωγείο, το να αποχαιρετίσουν για πάντα την αγαπημένη τους δασκάλα μπορεί να γίνει μια γλυκειά ανάμνηση, αν ο αποχαιρετισμός αυτός συνοδεύεται κι από ένα αναμνηστικό δωράκι από το παιδί.

Πέρσυ ο γιος μου αποχαιρετήσε τις αγαπημένες του δασκάλες που τις είχε από το 2011 που πήγε στον παιδικό σταθμό έως και το 2014 που θα ξεκινούσε το νηπιαγωγείο, μ' ένα όμορφο δωράκι που είχε και για μένα συμβολικό νόημα.

Η ιδέα είναι γνωστή - ένα μικρό λουλούδι (βασιλικός) σ' ένα όμορφο γλαστράκι μ' ένα γλυκό μήνυμα (σε χειροποίητο label τύπου μαυροπίνακα) αλλά και κάτι ακόμη - ένα ταμπελάκι με το όνομά του (Κωνσταντίνος) και τις ημερομήνιες της "σποράς" (όταν πρωτοξεκίνησε) και της "άνθισής" του (όταν ολοκλήρωσε τον παιδικό σταθμό)! 

Το μήνυμα που γράψαμε ("Σ΄ευχαριστώ που με βοήθησες να μεγαλώσω") απευθυνόταν σε κάθε δασκάλα μας, αυτά τα τρία χρόνια, με το όνομά της και ήταν τόσο αληθινό και δυνατό που όταν χαρίσαμε τα γλαστράκια σε καθεμιά τους και μαζί με τις αναμνηστικές φωτογραφίες, δεν μπόρεσα παρά να συγκινηθώ. Γιατί τους πήγα ένα μικράκι 2,5 χρονών και πήρα ένα κανονικό παιδάκι τρία χρόνια μετα. Γιατί τους πήγα ένα αγρίμι και πήρα ένα πλάσμα ευγενικό και με τρόπους. Γιατί του έμαθαν να παίζει σε ομάδα, να κάνει φίλους, να σέβεται, να μοιράζεται, να δημιουργεί με τα χεράκια του, να γράφει το όνομά του κι ένα σώρο άλλα πράγματα που τον έκαναν το παιδάκι που είναι σήμερα.

Ναι, το ξέρω θετικά ότι το παιδί μου κέρδισε πάρα πολλά πράγματα κι είμαι απόλυτα ευχαριστημένη από τη δουλειά τους εκεί (σημειωτέον πρόκεται για δημοτικό παιδικό σταθμό). Με λίγα λόγια τους έδωσα ένα "σπόρο" και πήρα πίσω ένα όμορφο "λουλούδι".

Αν κι εσείς έχετε μια δασκάλα που θα θέλατε να της κάνετε ένα δωράκι, ένα ενθύμιο, να της πείτε ένα ευχαριστώ για τη δουλειά που έκανε όλη τη χρονιά, τότε ένα λουλούδι μ΄ ένα γλυκό μήνυμα είναι μία όμορφη, οικονομική και συμβολικότατη ιδέα και θα την κάνει να χαρεί για όλα τα σποράκια που "φυτεύτει" με κόπο κάθε Σεπτέμβρη και που ανθούν από τότε καθημερινά!

Καλοκαιρινά γλυκίσματα για τα παιδιά!

Επιτέλους μπορούμε με ασφάλεια πλέον να πούμε ότι ο καλός καιρός ... ήρθε για να μείνει κι ότι, πέρα από μερικές σκόρπιες και άνευ σημασίας καταιγιδούλες, το καλοκαίρι μας κλείνει το μάτι και μας περιμένει να το καλοσωρίσουμε! Την περίοδο αυτή βέβαια οι δουλειές του σπιτιού είναι αρκετές (ντουλάπες, χαλιά, κουρτίνες, μπαλκόνια...κουράστηκα και μόνο που το σκέφτομαι!) όμως, όπως σας έχω πει κι άλλες φορές, οι μήνες Μάιος και Ιούνιος είναι οι αγαπημένοι μου μήνες του χρόνου, γιατί έχουμε πολλές χαρούμενες επετείους στο σπιτικό μας (γενέθλια και γιορτές) και επιπλέον είναι και οι εκδρομούλες, οι σχολικές γιορτές και οι βόλτες που μπαίνουν στο πρόγραμμα - όλα αυτά μαζί με κάνουν πάντα να αναμένω με χαρά αυτή την περίοδο του χρόνου παρ' όλη την κούραση που φέρνει μαζί της.

Ένας ακόμη λόγος που πάντα ξεκινάω με καλή διάθεση, είναι η ευκολία στο να ετοιμάσω κάποιο σνακ για τα παιδιά. Το καλοκαίρι συνήθως το στομάχι χορταίνει ευκολότερα κι επιπλέον ζητά κάτι δροσιστικό κι ελαφρύ. Έτσι, τις τελευταίες μέρες έφτιαξα δύο πανεύκολα σνακς - το ένα ήταν έμπνευση της στιγμής και το δεύτερο το βρήκα ουκ ολίγες φορές τον τελευταίο καιρό στο διαδίκτυο (με κορυφαίο το Pinterest). Γρανίτα της στιγμής λοιπόν και παγωμένες μπάρες γιαουρτιού για αρχή!

Για τη γρανίτα τι να σας γράψω; Ότι μέσα σε θήκες για γρανίτα, έβαλα φυσικό χυμό και λίγα κομματάκια φρούτων (φράουλες) και τις άφησα απλά να παγώσουν στην κατάψυξη για τουλάχιστον 12 ώρες; Ε τι να σας το γράψω, αφού το μαντέψατε ήδη!

 Όσο για τις παγωμένες μπάρες γιαουρτιού, ε εδώ τα πράγματα είναι εξίσου εύκολα. Σε ένα, όχι πολύ μεγάλο ταψί, έστρωσα λαδόκολλα, έβαλα μέσα το αγαπημένο μας γιαούρτι με 2% λιπαρά, 2-3 κουταλιές μέλι (ανάλογα τη γλύκα που θέλει να προσθέσει ο καθένας), έκοψα κομματάκια κόκκινες ζουμερές φράουλες και για λίίίίγη παραπάνω παιχνιδιάρικη τσαχπινιά, έβαλα και μίνι smarties....Το άφησα στην κατάψυξη για περίπου 6 ώρες κι αφού το έβγαλα από τη λαδόκολλα, το έσπασα "άτσαλα" σε κομμάτια και έτοιμο!!!Δροσιστικό, γλυκό όσο χρειάζεται, ελαφρύ, νόστιμο και πανεύκολο!Α και τα παιδιά το λάτρεψαν!Ε τι άλλο να ζητήσω, πείτε μου! 

Κι αφού μπήκα που μπήκα στην κουζίνα, είπα να ετοιμάσω και το κέρασμα των παιδιών μου για τα συμμαθητάκια τους, με αφορμή για την ονομαστική τους γιορτή στις 21 Μαΐου. Για φέτος αποφάσισα κάτι εύκολο αλλά συνάμα αγαπητό: γλυκοκουτάλια με σοκολάτα γάλακτος και διάφορα κας-κας, τρούφες και smarties.

 Εδώ δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω κάτι αφού το συγκεκριμένο κερασματάκι το έχω φτιάξει ήδη τρείς φορές (τουλάχιστον) και θα το ξαναφτιάξω πολύ σύντομα - γιατί μην ξεχνιόμαστε, ετοιμάζουμε και πάρτυ γενεθλίων τον άλλο μήνα!

Γλυκιές καλημέρες!!!

Αποτελέσματα giveaway

Ώρα για το αποτέλεσμα του μικρού μου giveaway! Λοιπόν, δεν είχαμε πολλά σχόλια (λίγοι και καλοί που λένε) κάτι το οποίο είναι βέβαια θετικότατο ... για όσους συμμετέχουν, μια έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να κερδίσουν! Δεν πτοούμαστε όμως και πάμε δυνατά: συνολικά λοιπόν -εχμ- δεκατρία έγκυρα σχόλια (όλες κυρίες - αναμενόμενο) και η νικήτρια είναι.... (τατάμ-τατάμ!) ..... η Μαρία Χάτσιου με το σχόλιο υπ' αριθμό 12 (η κλήρωση πραγματοποιήθηκε με βάση ένα τυχαίο αριθμό ανάμεσα στο 1 και στο 13 που επέλεξε η μεγάλη μου κόρη):

Ανώνυμος14 Μαρτίου 2015 - 12:06 π.μ.

Τέλειο δώρο ευχαριστούμε!!!!!

Μαρία Χάτσιου (Dhmhtrhs Korezelidis Maria Hatsiou)

Μαρία συγχαρητήρια - θα περιμένω e-mail σου για να συννενοηθούμε για την αποστολή του δώρου σου!

Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια για τη συμμετοχή και τις ευχές σας!

Φιλιά!

Τριακόσιοι - ώρα για δωράκι!

Πριν από μερικά χρόνια, όταν τα blogs με θεματικό περιεχόμενο (περίπου) σαν το δικό μου, ήταν πολύ λιγότερα από όσα είναι σήμερα, αλλά και όσοι τα παρακολουθούσαν ήταν αναλόγως πολύ λιγότεροι σε σχέση με τον σημερινό μεγάλο αριθμό των αναγνωστών της blogoσφαιρας, αποτελούσε "παράδοση" να υπάρχει ένα blog giveaway από τον/ην διαχειριστή/διαχειρίστρια κάθε που συμπλήρωνε 100/200/300 κ.ο.κ. αναγνώστες. Ήταν το "κέρασμα" για τη χαρά ότι αυξάνονται οι αναγνώστες και επομένως αρέσει το περιεχόμενο του blog. Το έκανα κι εγώ φυσικά: όταν το blogάκι μου έφτασε να έχει 100 και 200 αναγνώστες. Και με τη σειρά μου κέρδισα κάποιες φορές, κάποιο από τα "κεράσματα" που προσέφεραν άλλα αγαπημένα blogs!

Πλέον, τα giveaways δεν χρειάζονται κάποια αφορμή για να διοργανωθούν (και πολύ χαίρομαι φυσικά γι' αυτό) και μια και τα blogs είναι πάρα πολλά, έχουμε όλοι μας πολύ περισσότερες πιθανότητες να κερδίσουμε! Αλλά επειδή εγώ είμαι κλασσική στις προτιμήσεις μου και μια και έχει καιρό τώρα που βλέπω ότι οι αναγνώστες μου γίνατε 300, ε είπα να το γιορτάσω κλασσικά: με δωράκι!

Μία τυχερή λοιπόν (ή η τυχερή αγαπημένη ενός τυχερού χιχι) θα κερδίσει αυτό το υπέροχο χειροποιήτο κολιέ από τη φίλη μου Bella Jocalia. Στη σελίδα της που θα βρείτε εδώ και στο Facebook εδώ θα δείτε πολλά χειροποίητα κοσμήματα και άλλα όμορφα πραγματούδια.

Για να συμμετέχετε στο διαγωνισμό αρκεί να αφήσετε ένα επώνυμο σχόλιο σε αυτή την ανάρτηση.

Μπορείτε να περάσετε επίσης μια βόλτα από τη σελίδα της Bella Jocalia στο Facebook - δεν είναι απαραίτητο να κάνετε like, αλλά αν το θέλετε, πολύ θα το χαρούμε!

Ο διαγωνισμός θα διαρκέσει από σήμερα μέχρι και το Σάββατο 14 Μαρτίου και ο νικητής θα ανακοινωθεί, μετά από κλήρωση, τη Δευτέρα 16 Μαρτίου. Οι συμμετοχές είναι ανοικτές μόνο σε κατοίκους Ελλάδας και το δώρο θα σταλλεί με δικά μου έξοδα αποστολής.

Θα ήθελα μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω όσους με επισκέπτεστε αλλά και όλους όσους στήριξαν με τα καλά τους λόγια αυτά τα σχεδόν πεντέμιση χρόνια που υπάρχει το Crafts and me.

Φιλάκια πολλά σε όλους!

Ένα δωράκι για καλοσώρισμα...

Θυμάστε που σας έγραψα εδώ ότι τη μία από τις αγαπημένες που ξαδέρφες περίμενε σύντομα το πρώτο της μωράκι; Τελικά γέννησε την ημέρα των δικών της γενεθλίων (τι όμορφη σύμπτωση) μια κούκλα μπέμπα, μια σκέτη γλύκα, που πιστεύω ότι της μοιάζει πολύ...Δυστυχώς ζούμε μακρυά κι έτσι μπόρεσα να τη δω μόνο μέσα από φωτογραφίες και να της ευχηθώ εξ αποστάσεως...Ελπίζω όμως σύντομα να μας τη φέρει στη Θεσσαλονίκη για να τη γνωρίσουμε!

Για να την καλοσωρίσω στο κόσμο της ετοίμασα ένα μικρό δωράκι...τι άλλο από ένα σετάκι tutu και κορδέλα για τα μαλλιά στα πολύ αγαπημένα χρώματα λιλά και πράσινο της μέντας...

Είναι βέβαια μικρούλα για να τα φορέσει ακόμη, όμως μόλις αρχίσει τα πρώτα της κορίτσιστικα σκέρτσα και τα παιχνίδια ρόλων στο σπίτι, νομίζω πως θα τα χαρεί πολύ. Στη μαμά της πάντως άρεσαν!!!

Μαζί ετοιμάστηκε και κάτι άλλο, αλλά δεν θα σας το δείξω ακόμη μια κι έχω στο μυαλό κάποια πραγμάτακια που θέλω να ετοιμάσω για φέτος οπότε και θα κάνω χωριστές αναρτήσεις γι΄ αυτά...Δεν θα σας πω ακριβώς τι είναι, θα σας δώσω όμως ένα πολύ σημαντικό στοιχείο - πήρα ραπτομηχανή!!!Stay tuned για τη συνέχεια λοιπόν!

Σας φιλώ κι εύχομαι η σημερινή μέρα να ξημερώσει με χαμόγελα αισιοδοξίας!

Οι δικές μας γιορτές...

Πάει, τελείωσε και φέτος...Σήμερα ολοκληρώνεται και επίσημα το Δωδεκαήμερο οπότε από αύριο (αντέ καλά, από μεθαύριο για τα μαθητούδια) κάθε κατεργάρης στον πάγκο του...Μαζί με τα καλικατζαράκια που μετά από τις σκανταλιές, τις τρέλες και τις λαίμαργες επιθέσεις στις κουζίνες των νοικοκυριών (κατά πως λέει ο λαός μας) έτσι κι εμείς, μετά από τα τραπέζια, τις επισκέψεις από/σε φίλους και συγγεννείς, τις βόλτες, τα ψώνια και τα απίστευτα γλυκά και φαγητά που σίγουρα λίγο πολύ καταναλώσαμε αυτές τις ημέρες, επιστρέφουμε από αύριο (οι ... τελευταίοι και αργοπορημένοι) στην καθημερινότητά μας. Χωρίς λαμπάκια χριστουγεννιάτικα, χωρίς λαχταριστά γλυκά, χωρίς δώρα τυλιγμένα και χωρίς ν΄ανταμώνουμε κάθε μέρα ανθρώπους σε κλίμα γιορτινό...Κάθε 1η του έτους με πιάνει κι εμένα μια γλυκιά λύπη για τις μέρες που πέρασαν και για τον κύκλο των γιορτών που κλείνει σιγά σιγά...Δύο-τρείς μέρες μετά το ξεχνώ κι εγώ όμως κι αρχίζω τα νέα σχέδια για τα ξεκινήματα που έρχονται...Και θα είναι πολλά και φέτος!

Οι δικές μας γιορτές τα είχαν λίγο από όλα (και) φέτος και τα πάντα έγιναν εν μέσω πραγματικού αγώνα δρόμου για να προλάβουμε...που δεν ήταν πολλά δηλαδή απλά τελικά η ζωή μας είναι γεμάτη και τις ημέρες των γιορτών "γεμίζει" πιο πολύ...Χαλάλι όμως...

 

 

Είχαν peppermint barks που έφτιαξα για να κεράσουν τα παιδιά τους συμμαθητές τους την τελευταία μέρα στο σχολείο.

Είχαν κατασκευές για μικρές κυρίες - δύο tutu σαν κι αυτή που βλέπετε παραπάνω για δύο κουκλίτσες που είχαν το ρόλο της χιονονιφάδας στη σχολική γιορτή αλλά και δύο κορδέλες για τα μαλλιά που φτιάχτηκαν με αγάπη για να χαριστούν στις δύο πιο αγαπημένες συμμαθήτριες της κόρης μου - φώτο δυστυχώς δεν πρόλαβα να τραβήξω (φταίει ο αγώνας δρόμου που σας έλεγα παραπάνω).

Είχαν εκδρομή στα Λουτρά του Αγγίστρου στις Σέρρες - δώρο για εμένα και τον άντρα μου (από εμάς για εμάς!) - που για καλή μας τύχη είχε ήδη καλυφθεί από το χιόνι και μας χάρισε την απίστευτη αυτή ομορφιά και λευκά Χριστούγεννα.

Eίχαν την ετοιμασία της φετινής μας Βασιλόπιτας, που ήταν τελικά απλά απίστευτη γεύση!!!

Είχαν όμορφες εκπλήξεις και κατασκευές μέσα από την ανταλλαγή υλικών που οργάνωσε η γλυκύτατη και πολύ οργανωτική Άννα μας από το In my closet. Άννα, αν με διάβαζεις σου λέω κι από εδώ, ότι θα ήθελα πολύ να το επαναλάβεις και του χρόνου!

Είχαν στρωματσάδα στο σαλόνι, κάτω από το δέντρο, αναμένοντας τον Αη Βασίλη...

 ...που και στο δικό μας σπιτικό τον περίμενε ένα μικρό σνακ για να πάρει δυνάμεις ώστε να συνεχίσει το ολονύκτιό του ταξίδι...

...και που κι εκείνος με τη σειρά του δεν μας άφησε παραπονεμένους - το αντίθετο θα έλεγα!!!

Και φυσικά είχε ένα πλούσιο πρωινό την πρώτη μέρα του χρόνου...όσο "πλούσια" σε χαρές, συναισθήματα και εικόνες θέλουμε να είναι η νέα χρονιά!!!

Καλή χρονιά φίλοι μου!!!Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε "πλούσια" τη χρονιά αυτή...γιατί μαζί με την ελπίδα, πρέπει τελευταία να πεθαίνει και η προσπάθεια...