Μέρα γιορτής και το νέο τεύχος του Cook Craft Create

Σας έχω πει ότι ο Μάιος είναι από τους πιο αγαπημένους μου μήνες γιατί γιορτάζει το σπιτικό μας (στις 21 Μαΐου-Κωνσταντίνου & Ελένης) και έχουμε επέτειο γάμου με τον άντρα μου μια εβδομάδα πριν. Στις πολύ χαρούμενες αυτές ημέρες, το φετινό Μάιο, προστέθηκε και η μέρα της βάφτισης του μικρού ανιψιού μου που πήρε το όνομα του μπαμπά μου, χτες, ανήμερα της επετείου γάμου των γονιών του (όλα μαζί, πώς τα καταφέραμε!). Το μυστήριο τελέστηκε στο ναό που βρίσκεται εντός του στρατοπέδου Καρατάσιου, που είναι ένα υπέροχο μέρος, ένας πνεύμονας μέσα στο τσιμέντο της πόλης μας, και αν και αναξιοποίητο κατά το μεγαλύτερο μέρος του, δεν παύει να έχει φυσικό κάλος και απαράμιλλη ομορφιά! Η μέρα ήταν καταπληκτική και ήταν σαν μια μεγάλη οικογενειακή γιορτή-όπως συνηθίζεται άλλωστε να είναι οι βαφτίσεις! Το θέμα που επιλέχθηκε ήταν αρκετά πρωτότυπο: οι δεινόσαυροι...Δεν έκανα πάρα πολλά πράγματα, κυρίως με τα προσκλητήρια ασχολήθηκα, τα οποία ήταν αυτά:

Το κείμενο (πολύ πρωτότυπο, δε συμφωνείτε;) ήταν ιδέα της μαμάς του (όπως και όλο το στήσιμο του προσκλητηρίου) ενώ τα "ίχνη" του δεινόσαυρου που υπήρχαν στο φάκελο, έγιναν με τη σφραγίδα που μας έφτιαξε η Σφραγιδομανία!

 

Έφτιαξα όμως για τα κορίτσια μου, από μία tutu, μία καρφίτσα και μία κορδέλα για τα μαλλιά στο αγαπημένο μου, για φέτος το καλοκαίρι, χρώμα: τo mint green (ελληνιστί βεραμάν)! Στο παρακάτω ενστανταντέ βλέπετε τη μικρή μου με το σετάκι της:

 

Και βέβαια χτες ήταν και η γιορτή των μαμάδων, την οποία τα παιδάκια μου δεν ξέχασαν και μου χάρισαν χειροτεχνίες που ετοίμασαν την Παρασκευή στο σχολείο τους. Εγώ με τη σειρά μου ετοίμασα ένα όμορφο και απλό ταυτόχρονα δωράκι για τη δική μου μαμά, ένα κασπώ με μια ντάλια (τα λουλούδια είναι η αδυναμία της) και της άφησα πάνω και την ευχή μου!

Για το κλείσιμο άφησα το αγαπημένο μας Cook Craft Create....αν και αυτό το μήνα σας το αργήσαμε λιγάκι, νομίζω ότι η άκρως πρωτότυπη θεματολογία του θα ανταμείψει την αναμονή: για το μήνα Μάιο λοιπόν, το περιοδικό μας σας δίνει ιδέες, συνταγές και εξοπλισμό για το τέλειο πικ-νικ! Η αφεντιά μου σας γράφει για την κεραλοιφή - τη γνωστή φυσική αλοιφή με τις πολλές χρήσεις - που μπορεί να σας φανεί χρήσιμη σε μια εξόρμηση στη φύση! Καλό ξεφύλλισμα (θα το βρείτε εδώ και εδώ και στη σελίδα του στο Facebook εδώ)!

Και βέβαια να μην ξέχνατε τη δυνατότητά σας να συμμετέχετε ως guest bloggers. Πώς; Για δείτε εδώ:

Καλημέρα!

Μια σειρά από αναποδιές και μια βάφτιση

Η κακή μέρα, λένε, από το πρωί φαίνεται, αν και στη δική μας περίπτωση δεν ήταν η μέρα κακή αλλά η εβδομάδα και θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ...

Την Κυριακή λοιπόν είχαμε τη βάφτιση της μικρής μας Μελίνας στις Σέρρες. Κι ενώ όλα έδειχναν να πηγαίνουν κατ΄ ευχήν (εκτός ίσως από τον καιρό, που μας κάνει κάτι σαν σκώτσεζικο ντουζ, ζεστό/κρύο δηλαδή) να σου η πρώτη αναποδιά: χαλάει το αυτοκίνητο των γονιών - πως θα πάνε στις Σέρρες τώρα; Η λύση δόθηκε άμεσα καθώς ο μπαμπάς της μικρής φρόντισε να το στείλει στο συνεργείο και αυτό να του δώσει ένα άλλο ειδικά για να μπορέσει να μετακινείται τις μέρες που το δικό του θα επισκευαζόταν.

Ακολουθεί δεύτερη αναποδιά: η μαμά χτυπάει το πόδι της λίγες μέρες πριν και την ημέρα της βάφτισης με το ζόρι φοράει τα παπούτσια της και με δυσκολία περπατά - ευτυχώς που δεν ήταν γαμός δηλαδή οπότε θα υπήρχε και χορός στο πρόγραμμα!

Και για επισφράγισμα τρίτη αναποδιά: η εκ των νονών (εγώ δηλαδή) παθαίνει την ημέρα της βάφτισης αμυγδαλίτιδα, με πυρετό και αναγούλες. Το ταξίδι μέχρι τις Σέρρες βασανιστικό, την ώρα του μυστηρίου ευτυχώς όλα πάνε καλά και στέκομαι όρθια ενώ ο αντρούλης μου ανέλαβε τα πάντα αντ΄εμού. Μήπως μας μάτιασε κανείς;;;

Στα της βάφτισης - το θέμα της ήταν το τριαντάφυλλο στα χρώματα ροζ-γαλάζιο. Ο συνδυασμός στην αρχή μπορεί να ξενίζει, όμως το αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο και ρομαντικό και αν και στην αρχή διστακτικά το πρότεινα στη μαμά, φαίνεται ότι τελικά άρεσε σε όλους.

Για το Μελινάκι λοιπόν έφτιαξα το προσκλητήριο,

την παιδική μπομπονιέρα - μπουκαλάκι με σαπουνόφουσκες (με υλικά από το mpomponieradiko.gr από όπου πήραμε και τις μπομπονιέρες των μεγάλων και όλο το σετ των βαφτιστικών),

δύο γυάλινα βάζα για να στολιστεί το τραπέζι των μπομπονιέρων (έχω αποκτήσει μανία με αυτά τα βάζα, έχω βαλθεί να τα στολίζω σε κάθε ευκαιρία και κάποιος πρέπει να με σταματήσει!),

ένα πάναπλο bannerάκι από χάρτινα πετσετάκια με το όνομά της,

τύπωσα ένα ευχαριστήριο μήνυμα και το έβαλα σ' ένα καδράκι,

της ετοίμασα δύο κορδέλες - μία για να πάει στην εκκλησία, ταιριαστή με τα ρουχαλάκια που φορούσε,

και μία για μετά τη βάφτιση, σε περίπτωση που δεν ανεχόταν το καπέλο της.

Ειδική αναφορά θα μου επιτρέψετε να κάνω και στο γλυκό της βάφτισης και στο ότι δεν έχω φάει πιο αφράτη, πιο μελωμένη (ναι καλά διαβάσατε-σαν σιροπιαστό ήταν το εσωτερικό της), πιο νόστιμη και πιο ... μεγάλη τρούφα στη ζωή μου! Την δοκίμασα βέβαια αργά το απόγευμα της Κυριακής όταν πια το στομάχι μου είχε επανέλθει (σχεδόν) στα φυσιολογικά του αλλά δεν νομίζω ότι θα την ξεχάσω ποτέ!!!

Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν! Κι επειδή στο μάτι δεν πιστεύω, αποδίδω τις απανωτές αναποδιές σε απλή σύμπτωση...Πάμε γι΄ άλλα, πάμε για (ακόμα) καλύτερα - την Κυριακή που μας έρχεται βαφτίζεται και ο μικρός ανιψιός μου - γεμάτος χαρούμενες στιγμές ο μήνας αυτός!

Σας φιλώ και θα επανέλθω από βδομάδα!