24 Μαΐου 2013

Σε πυρετό προετοιμασιών...

Ο Μάιος και ο Ιούνιος είναι για το σπίτι μας κάτι σαν τον Δεκέμβριο: απόλυτα γιορτινός! Τα δύο μου παιδιά γιορτάζουν στις 21 Μαΐου (και η μαμά μου επίσης) και η μεγάλη μου κόρη έχει τα γενέθλιά της τον Ιούνιο (το έχω ξαναναφέρει εδώ). Έτσι λοιπόν, από το 2006 και μέτα που γεννήθηκε η κόρη μου, πάντα τους μήνες αυτούς εκτός από την πολύ γιορτινή ατμόσφαιρα, υπάρχει και πυρετός προετοιμασιών. Κεράσματα για το σχολείο, οργάνωση πάρτυ, τούρτες, ψησίματα... Η γιορτή τους πέρασε (για το σχολικό κέρασμά τους, ετοίμασα μια ιδέα που τελευταία "παίζει" πολύ-γλυφιτζούρια με μπισκότα oreo, βουτηγμένα σε σοκολάτα και πασπαλισμένα με χρωματιστή τρούφα -τα πιτσιρίκια ξετρελάθηκαν!) οπότε τώρα ετοιμαζόμαστε για το πάρτυ των γενεθλίων τους (λέω "τους" γιατί θα είναι κοινό, μια και τον Φεβρουάριο που είναι τα γενέθλια του γιου μου, δεν κάναμε πάρτυ). Το θέμα έχει επιλεγεί (θα το μάθετε εν καιρώ) και τώρα σιγά σιγά δημιουργώ...Υπόσχομαι να σας δείχνω στα κλεφτά φωτογραφίες των προετοιμασιών... Στο μεταξύ, ετοιμάζω δωράκια: diaper cakes για δύο νεογέννητα μωράκια δημιουργήθηκαν και χαρίστηκαν με πολύ αγάπη στις νέες ζωούλες...
Παράλληλα ετοίμασα και οκτώ (!) κορδέλες για τα μαλλιά από τσόχα, με τον συνδυασμό χρωμάτων λευκό, εκρού, ροζ, κόκκινο και μπλε για τις κόρες μου, τις ανιψιές μου και τα κορίτσια των κουμπάρων μου.Την ευχαριστήθηκα την τσόχα πολύ όσο τη δούλεψα, αν και δυστυχώς δεν έμεινα πάντα ικανοποιημένη από την ποιότητα που έβρισκα στην αγορά-κι ακόμη δεν ξέρω που θα βρω μεγαλύτερη ποικιλία χρωμάτων (είχα στο μυαλό μου πιο "ζωηρά" χρώματα - λαχανί,φούξια, πορτοκαλί). Τέλος πάντων, για όλα χρειάζεται ψάξιμο, αλλά δυστυχώς δεν έχω καθόλου χρόνο.
Κι επειδή (όπως συνήθως) είναι αργά κι αύριο είναι μέρα εργάσιμη (δυστυχώς) κι εγώ έχω πρωινό ξύπνημα (πουφ!), σας αφήνω... Και μην νομίζετε ότι είμαι εντελώς απούσα από την blogόσφαιρα-μπορεί να μην γράφω αλλά σας διαβάζω!


12 Μαΐου 2013

Για τις μανούλες

Ο Μάιος μας έφτασε, το Πάσχα αισίως είναι μια βδομάδα πίσω κι σε λίγες ώρες ξημερώνει η γιορτή των μαμάδων-η μέρα που (καλώς ή κακώς) όλοι θυμόμαστε να πούμε σ' αγαπώ στη μαμά μας και να της δώσουμε ένα φιλί στο μάγουλο και ίσως κάποιο μικρό δωράκι...Πάντα την αγαπούσα αυτή τη μέρα, δεν ξέρω γιατί, ίσως επειδή μόνο εγώ και ο αδερφός μου μπορούσαμε να ευχηθούμε και να χαρίσουμε κάτι στη μαμά μας (όχι όπως στην ονομαστική της γιορτή για παράδειγμα, που θα δεχόταν ευχές απ' όλους) και αντίστροφα η μαμά μας να περιμένει μόνο από μας να ακούσει "Χρόνια Πολλά, σ΄αγαπώ πολύ". Άλλωστε με τη μαμά μου είχαμε και συνεχίζουμε να έχουμε μία πολύ δεμένη και δυνατή σχέση...Τώρα για αύριο δεν ξέρω τι θα της χαρίσω-ίσως δανειστώ την περσυνή ιδέα της Ευαγγελίας, ίσως λουλούδια που τόσο της αρέσουν...
Όμως σε αυτή την ανάρτηση θα ήθελα να γράψω και για κάποιες άλλες μανούλες... Και πρώτα πρώτα για ... μένα! Φέτος γιορτάζω, για πρώτη φορά, ως μαμά τριών παιδιών, τριών λουλουδιών που μου ομορφαίνουν τη ζωή μου, γεμίζουν κυριολεκτικά κάθε της λεπτό, που της δίνουν νόημα και σκοπό!
 Ένα παιδί πρώτης δημοτικού, δυναμικό, ανεξάρτητο αλλά συνάμα και ευαίσθητο που θέλει τη μαμά της κοντά της. Η πρώτη μας...
 Ένα νήπιο που είναι το μεσαίο από τα τρία, ευγενικό και τρυφερούλι, που ίσως αισθάνεται ότι έχασε τη μοναδικότητα του "μικρού". Το αγόρι μας...
 Ένα βρέφος που θηλάζει ακόμη, που με βλέπει και φωτίζεται το προσωπό της, που με χάνει και σπαράζει.Το μικρούλι μας...
Άραγε αύριο θα (τους θυμήσει κάποιος να) μου πουν Χρόνια Πολλά;


Η δεύτερη μανούλα στην οποία θα αναφερθώ είναι η νύφη μου, γυναίκα του αδερφού μου, που φέτος θα γιορτάσει για πρώτη φορά τη μέρα της μητέρας αφού στις 26 Απριλίου έφερε στον κόσμο ένα αγοράκι-τον ανιψιό μου! Για την μέρα της γέννησής του (που δεν την περιμέναμε, αφού μας ήρθε τρεις βδομάδες νωρίτερα από την αναμενόμενη ημερομηνία) τους έφτιαξα ένα diaperbike και τους πήγα στο μαιευτήριο. Νυφούλα μου, σου εύχομαι να χαίρεσαι το αγοράκι σου, να τον δεις να γίνεται άντρας και να χαρείς με όλη σου την ψυχη το ταξίδι που πριν από λίγες μέρες ξεκίνησες-αυτό της μητρότητας. Γιατί, τα ωραία τώρα ξεκινάνε!
Η τρίτη μανούλα είναι η Μαρία, μια κοπέλα που θεωρώ πως είναι μία πολύ τρυφερή μανούλα, ένας πολύ γλυκός άνθρωπος κι ένα εξαιρετικό ταλέντο στο πλέξιμο! Για την κορούλα της λοιπόν που τέλος του μήνα θα γίνει τριών ετών, έφτιαξα αυτή την tutu, την καρφίτσα pom-pon και τα κοκκαλάκια, για να τα φορέσει στο party των γενεθλίων της με θέμα τη hello kitty! Μαρία μου να χαίρεσαι την κορούλα σου, να την αγαπάς πάντα όπως τώρα και να την καμαρώσεις όπως επιθυμείς!
 

Μανούλες (και μη) σας φιλώ, να έχετε όλες σας μια πολύ όμορφη μέρα γεμάτη γλυκά παιδικά φιλιά!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...