Τί έφτιαξα για το χριστουγεννιάτικο bazaar του σχολείου μας

Πριν από ένα μήνα περίπου έλαβα ένα χαρτί από το σχολείο της κόρης μου στο οποίο μας ενημέρωναν ότι καλούμαστε σε συνάντηση γονέων για να οργανώσουμε τα τί και τα πώς της ετήσιας εκπαιδευτικής εκδρομής των μαθητών της ΣΤ' τάξης και των γονέων τους στην Αθήνα. Η εκδρομή αυτή είναι παράδοση για εμάς εδώ (στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον) γιατί εκτός από του ότι είναι ένα ταξίδι στην πρωτεύουσα, είναι η πρώτη εκδρομή των παιδιών στην οποία προβλέπεται διανυκτέρευση. Που σημαίνει ευχάριστες νυχτερινές βόλτες μέσα στο ξενοδοχείο, εξορμήσεις στα δωμάτια, πρωινά με φωνές χαράς και πολλά άλλα τέτοια. Για να χρηματοδοτηθεί μέρος των εξόδων αυτής της εκδρομής λοιπόν, μεταξύ άλλων, οργάνωνεται κάθε χρόνο ένα bazaar με κατασκευές και λιχουδιές από τους γονείς και τους μαθητές της ΣΤ' κι έτσι μειώνεται το κόστος συμμετοχής ανά μαθητή. Φέτος η συμμετοχή και τα έργα που πωλήθηκαν νομίζω ότι ξεπέρασαν κάθε προηγούμενη χρονιά αλλά και κάθε προσδοκία κι αυτό αποδείχτηκε από την πολύ καλή διάθεση των γονέων να αφιερώσουν λίγο από τον ούτως ή άλλως λιγοστό χρόνο τους και να καλύψουν εξ ολοκλήρου το κόστος των υλικών κατασκευής, αλλά και από το κέφι και την λαχτάρα των παιδιών να συμμετέχουν στην κατασκευή και στην πώληση των εκθεμάτων. Σήμερα ξεκινά η τελευταία βδομάδα του bazaar και κορυφώνεται την Τετάρτη, ημέρα παραλαβής των βαθμών αλλά και διάθεσης γλυκισμάτων για μικρούς και μεγάλους. Δυστυχώς δεν έχω κάποια καλή φωτογραφία από τον πάγκο του bazaar, θα σας δείξω όμως τι φτιάξαμε εμείς. 

Αυτά τα στολίδια έχει πολύ καιρό που τα έβαλα στο μάτι...Ήθελα πάση θυσία να τα φτιάξω κι όταν ήρθε η ώρα του bazaar, ήταν τα πρώτα που δήλωσα ότι θα ετοιμάσω. Τις ροδέλες ξύλου τις προμηθεύτηκα από το λατρεμένο mpomponieradiko που πάντα βρίσκω ό,τι αναζητώ. Μπογιά μαυροπίνακα βρήκα -ευτυχώς- σε μικρή ποσότητα σε κατάστημα με είδη Η/Υ και γραφικής ύλης ενώ chalk marker, βρήκα εντελώς τυχαία σε μεγάλο βιβλιοπωλείο της πόλης μου, μια και η αρχική σκέψη ήταν να ζωγραφιστούν μόνο με ανεξίτηλο μαρκαδόρο. Η κόρη μου, η φίλη της, η μαμά της κι εγώ, μέσα σε ένα απόγευμα, μεταξύ καφέ και κουβεντούλας, φτιάξαμε είκοσι τέτοια στολίδια. Και πήγαν πολύ καλά στον πάγκο. Έτσι λίγες μέρες μετά, αφού ξεκίνησα να φτιάχνω και πάλι κάποια για να δωρίσω σε αγαπημένα πρόσωπα, ετοίμασα καμιά δεκαριά ακόμη και ξαναέστειλα στο σχολείο. Tα έχω ερωτευτεί πραγματικά και είμαι σίγουρη ότι θα τα ξαναφτιάξω στο μέλλον!

Για τις υπόλοιπες κατασκευές κινήθηκα σε αρκετά γνωστά μονοπάτια. Ένα άλλο απόγευμα και πάλι μεταξύ καφέ και κουβεντούλας, μαζί με άλλη μαμά συμμαθήτριας της κόρης μου, ετοιμάστηκαν είκοσι βαζάκια κεραλοιφής με βιταμίνη Ε και στάλθηκαν στο σχολείο. Και ειδικά για τις κεραλοιφές, έχω λάβει παραγγελίες και από τη δουλειά μου!

Ετοίμασα - μόνη αυτή τη φορά- σε χρόνο ρεκόρ (μέσα σε ένα απόγευμα) πέντε κορδέλες με φελτ, από αυτές που ήδη έχω δείξει πολλές φορές μέσα από το blog. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία διαθέσιμη στον πάγκο!

Τέλος, χτες ετοιμάστηκαν και εστάλλησαν σήμερα στο σχολείο, μπισκότα βουτύρου με ζαχαρόπαστα σε σχήμα χιονονιφάδας, μέσα σε ατομική συσκευασία. Αυτά δεν ξέρω πως θα τα πάνε, άλλα κάτι μου λέει ότι δεν θα μείνει ψίχουλο χιχιχι.

Και κάπως έτσι θα ολοκληρωθεί το bazaar της φετινής ΣΤ' Δημοτικού. Έπειτα μπαίνουμε πλέον στην τελική ευθεία για τον στόχο όλου αυτού και αρχές της χρονιάς πλέον ετοιμαζόμαστε. Αθήνα σου ερχόμαστε!!!

DIY αξεσουάρ για στολή μονόκερος

Tην Κυριακή που μας πέρασε άνοιξε το φετινό Τριώδιο και φέτος το τιμήσαμε από την πρώτη κιόλας μέρα. Με αφορμή το πάρτυ γενεθλίων του βαφτιστικού μου, σκάρωσα στα γρήγορα, μερικές μέρες πριν, τη στέκα με το κερατάκι και την ουρίτσα για να ντυθεί η μικρή μου μονόκερος. Με λίγη φαντασία βέβαια γιατί, εκτός της στέκας και της ουράς, απλά φόρεσε ένα άσπρο μπλουζάκι και την πανέμορφη petit skirt που της χάρισε η νονά της για τα Χριστούγεννα. Και φυσικά δεν αμελήσαμε να κάνουμε και το καθιερωμένο face painting - ένα ουράνιο τόξο που προβάλλει ανάμεσα σε δύο λευκά συννεφάκια!

Την ιδέα τη βρήκα στο Pinterest και μου άρεσε πολύ.  Ακολούθησα τις οδηγίες που βρήκα εδώ και με ελάχιστες παραλαγές την προσάρμοσα στα δικά μας γούστα.

To πατρόν για το κερατάκι το βρήκα εδώ. Χρησιμοποίησα καλής ποιότητας τσόχα που δεν σκίζεται και δεν ξεχειλώνει εύκολα. Αφού το έκοψα, προτίμησα να το ράψω αντί να το κολήσω με θερμοσιλικόνη για μεγαλύτερη αντοχή.

Στη συνέχεια το γέμισα με ειδικό υλικό γεμίσματος για μαξιλάρια (μας είχε μείνει πολύ από τη βάφτιση της Μαρκέλλας!).

 

Έπειτα έκοψα (στο περίπου) ένα στρογγυλό κόμματι τσόχας για πάτο και το έραψα και αυτό στη βάση του κέρατου. Μετά έκοψα (και πάλι στο περίπου) μία λωρίδα τσόχας και τύλιξα με αυτή τη στέκα ενώ στις δύο άκρες, την σταθεροποίησα με θερμοσιλικόνη.

Συνέχεια είχαν τα αυτάκια. Ζωγράφισα σε χαρτί το σχέδιο και με βάση αυτό έκοψα την άσπρη τσόχα ενώ για το εσωτερικό τους χρησιμοποίησα ροζ τσόχα, την οποία κόλησα πάνω στην άσπρη με θερμοσιλικόνη. Όταν στέγνωσαν, τα πέρασα γύρω από τη στέκα και τα κόλησα με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται το εσωτερικό ροζ από την μπροστινή πλευρά και το άσπρο από την πίσω.

 

 

Μετά έκοψα σε λωρίδες του ενός μέτρου περίπου η καθέμια, το κάθε ένα από τα τέσσερα χρώματα τούλι και τα πέρασα γύρω από τη στέκα. Για να μη φαίνεται το τύλιγμα αλλά και για να δημιουργήσω μία βάση για να κολήσω το κερατάκι, το σημείο αυτό το "έντυσα" με άσπρη τσόχα. Τέλος, μετά το στέγνωμα, κόλλησα επάνω το κερατάκι, αφού πρώτα είχα στρίψει γύρω του, λεπτή χρυσή κορδέλα, η οποία στερεώθηκε στην αρχή και στο τέλος της και πάλι με θερμοσιλικόνη.

 

 

Τέλος, σε ένα κομμάτι λάστιχο, μετρημένο στις διαστάσεις της μέσης της μικρής μου και αφού έραψα τις δύο άκρες του μεταξύ τους, πέρασα κι άλλες, μεγαλύτερες αυτή τη φορά, λωρίδες από καθένα από τα τέσσερα χρώματα τούλια, δημιουργώντας έτσι την "ουρίτσα".

Η μικρή μου ενθουσιάστηκε και πόζαρε χωρίς αντιρρήσεις στο φακό της μηχανής μου...Τράβηξα πολλές όμορφες φωτογραφίες της, γιατί υποψιάζομαι ότι έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και πολύ σύντομα οι στολές που θα επιλέγει να ντυθεί, δεν θα είναι και τόσο χαριτωμένες...

  

Να περάσετε όμορφα ακόμη και αν δεν "ντυθείτε" φέτος! Χαρούμενες Απόκριες!

Γεννητούρια και βαφτίσια είναι πάντα αφορμή για κατασκευές!

Είναι αρκετά δύσκολο με τα ωράρια εργασίας και τις οικογενειακές υποχρεώσεις να προλαβαίνω να ανεβάζω τις αναρτήσεις μου εγκαίρως, το έχετε καταλάβει νομίζω. Προσπαθώ βέβαια και κάποιες φορές κάτι καταφέρνω. Τις περισσότερες όμως αναρτήσεις μου τις διαβάζετε αρκετά ετεροχρονισμένα και ίσως είναι και εντελώς ανεπίκαιρες σε σχέση με την εποχή που διανύουμε. Θα ήθελα πολύ να έχω περισσότερο χρόνο για να κάνω κατασκευές, για να δοκιμάσω καινούργια πράγματα, για να τραβάω καλύτερες φωτογραφίες (ούτε τις δυνατότητες της φωτογραφικής μηχανής μου δεν ξέρω ακόμη κι ας την έχω 4 χρόνια), για να ανεβάζω πιο συχνά αναρτήσεις με όσα φτιάχνω, για να διοργανώνω διαγωνισμούς, για να σας δείχνω τις εικόνες από τις πολλές εκδρομές που πάμε οικογενειακώς…Θα ήθελα να αναβαθμίσω ακόμη και την εικόνα του Crafts and me, να το κάνω πιο μοντέρνο και ευπαρουσίαστο…Να γίνω μία κανονική blogger βρε αδερφέ…Αλλά δυστυχώς ο χρόνος είναι αμείλικτος και το 24ώρο δεν μου φτάνει ποτέ…

Αυτή ήταν μια εξομολόγηση των σκέψεων που τριγυρίζουν στο κεφάλι μου αρκετά συχνά, κυρίως όταν βλέπω τα στατιστικά του blog (όσο κι αν λέμε ότι δεν μας νοιάζει, ε λιγάκι μας νοιάζει πώς να το κάνουμε, γιατι αν δεν μας ένοιαζε θα είχαμε ιδιωτικό blog) αλλά και ένας πρόλογος για να σας δείξω κάποια πραγματάκια που έφτιαξα το καλοκαίρι!

Η Έλσα, μαμά της Σόνιας που είναι φίλες με την κόρη μου, έγινε νονά μιας μπεμπούλας και μου ζήτησε να τη βοηθήσω με τα της βάφτισης. Έτσι φτιάξαμε -μαζί παρακαλώ- τα μαρτυρικά-βραχιολάκια και τις μπομπονιέρες-δωράκια για τα παιδάκια. Είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία καθώς μέσα σε ένα διωράκι περίπου, κάπου ανάμεσα σε καφεδάκι και κους-κους, ετοιμάσαμε 50 μαρτυρικά και 30 χωνάκια με σαπουνόφουσκες, ανεμόμυλους, μολύβια και smarties. Δεν τα πήγαμε και άσχημα, έτσι;

Η Όλγα ήταν η τυχερή νικήτρια που κέρδισε την κορδέλα για τα μαλλιά από τσόχα στο διαγωνισμό του Let's blog party που διοργάνωσαν η Κάλη και η Κατερίνα από το Ανθομέλι. Αφού επέλεξε τα χρώματα, μου ζήτησε αν θα μπορούσα, μαζί με την κορδέλα, να της ετοιμάσω και μια tutu για να φορέσει η κορούλα της στα γενέθλιά της που πλησίαζαν. Φυσικά την έφτιαξα με μεγάλη μου χαρά, ώστε να την έχει εγκαίρως η μικρή. 

Η χαρά μου όμως έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν η Όλγα, που αν και Θεσσαλονικιά μένει σε άλλη πόλη, ήρθε στη Θεσσαλονίκη και με την ευκαιρία αυτή συναντηθήκαμε για καφεδάκι και γλυκάκι! Και βέβαια κρατάμε ακόμη την επαφή, όσο μπορούμε τουλάχιστον! Η Όλγα τέλος προθυμοποιήθηκε και μας ετοίμασε την playlist με τα γαλλικά τραγούδια για το Paris Party της μεγάλης μου κόρης, η οποία επισφράγισε το ομολογουμένως επιτυχημένο party μας!

Η Κατερίνα, πρώην συνάδελφος στη δουλειά μου, έγινε για πρώτη φορά μανούλα μιας μικρής κουκλίτσας και φυσικά δεν θα μπορούσα παρά να της ετοιμάσω ένα δωράκι από τα χεράκια μου. Μία tutu ροζ-κίτρινη και μία ασορτί κορδέλα για τα μαλλιά από τσόχα σε αυτά τα καραμελένια χρώματα που θαρρώ πως ταιριάζουν και στις δύο. Μαζί της αγόρασα κι ένα φορμάκι ταιριαστό στα χρώματα, αφού την tutu θα αργήσει λιγάκι για να την φορέσει – όταν το κάνει όμως, δεν θα θέλει να την βγάλει!

Σας φιλώ και μπορώ να πω με σιγουριά πως η επόμενη ανάρτηση θα είναι Χριστουγεννιάτικη και στην ώρα της, χοχοχο!!!


 

Ladybug tutu set

Μπήκε λοιπόν και ο Νοέμβριος και ήδη πολλές bloggers έχουν αρχίσει μπαίνουν σε κλίμα Χριστουγέννων, νωρίτερα φέτος από κάθε άλλη χρονιά. Επειδή για εμένα είναι όντως λίγο νωρίς κι επιπλέον επειδή ναι μεν κάνω τα σχέδιά μου για τα Χριστούγεννα αλλά έχω ακόμη πολλές αναρτήσεις που χρωστάω, θέλω να σας πάω αρκετά πίσω, προς τις αρχές Ιουλίου και να σας δείξω το σετάκι που έφτιαξα για τη βάφτιση της μικρής Λαμπρινής.

 

Τι πιο ταιριαστό για τη μικρούλα με το πασχαλινό όνομα από το να ετοιμάσει η μαμά της η Στέλλα μια βάφτιση με θέμα της την πασχαλίτσα ή αλλιώς ladybug! Από τα προσκλητήρια μέχρι τα γλυκά (κόκκινα κωκ με μαύρες βούλες, πραγματικά ευφάνταστα και πεντανόστιμα!) όλα είχαν κόκκινες και μαύρες πινελιές. 

Σκεπτόμενη τί δώρο να της χαρίσω, κατέληξα πολύ εύκολα και αφού πρώτα το πρότεινα στη μαμά της, να της ετοιμάσω ένα σετ πασχαλίτσα για να φορέσει πριν κάνει το μεγάλο μπλουμ στην κολυμπήθρα! Το σετάκι αποτελούνταν από μία ολοκόκκινη tutu φουστίτσα με μεγάλες μαύρες βούλες φτιαγμένες από σκληρή τσόχα, μια μαύρη κορδέλα για τα μαλλιά με κόκκινο-μαύρο τριαντάφυλλο και φτερά μαραμπού κι ένα ζευγάρι barefoot μαύρα σανδαλάκια με κόκκινα τριαντάφυλλα, τα πρώτα barefoot που έχω φτιάξει! Η μαμά της, της αγόρασε κι ένα κόκκινο κορμάκι και τελικά το σύνολο έφερνε εκτός από πασχαλίτσα, σε σπανιόλα χορεύτρια όμως καθόλου δεν μας πείραξε αυτό!

Εκτός από τις δικές μου φωτογραφίες, αυτές που συνήθως τραβάω με το που ολοκληρώνω την κάθε κατασκευή μου, αυτές που απεικονίζουν στολισμό της βάφτισης αλλά και αυτές που απεικονίζουν τη Λαμπρινή, ανήκουν στη μαμά της και την ευχαριστώ πολύ που μου τις παραχώρησε για να τις δημοσιεύσω στο blog γιατί τις λάτρεψα αφού μοιάζουν τόσο ρομαντικές και παραμυθένιες. 

 

Μικρή γλυκούλα Λαμπρινή, σου εύχομαι να είσαι πάντα το πιο χαμογελαστό και χαρούμενο πλασματάκι, όπως είσαι τώρα δηλαδή!