Για τις μανούλες

Ο Μάιος μας έφτασε, το Πάσχα αισίως είναι μια βδομάδα πίσω κι σε λίγες ώρες ξημερώνει η γιορτή των μαμάδων-η μέρα που (καλώς ή κακώς) όλοι θυμόμαστε να πούμε σ' αγαπώ στη μαμά μας και να της δώσουμε ένα φιλί στο μάγουλο και ίσως κάποιο μικρό δωράκι...Πάντα την αγαπούσα αυτή τη μέρα, δεν ξέρω γιατί, ίσως επειδή μόνο εγώ και ο αδερφός μου μπορούσαμε να ευχηθούμε και να χαρίσουμε κάτι στη μαμά μας (όχι όπως στην ονομαστική της γιορτή για παράδειγμα, που θα δεχόταν ευχές απ' όλους) και αντίστροφα η μαμά μας να περιμένει μόνο από μας να ακούσει "Χρόνια Πολλά, σ΄αγαπώ πολύ". Άλλωστε με τη μαμά μου είχαμε και συνεχίζουμε να έχουμε μία πολύ δεμένη και δυνατή σχέση...Τώρα για αύριο δεν ξέρω τι θα της χαρίσω-ίσως δανειστώ την περσυνή ιδέα της Ευαγγελίας, ίσως λουλούδια που τόσο της αρέσουν...
Όμως σε αυτή την ανάρτηση θα ήθελα να γράψω και για κάποιες άλλες μανούλες... Και πρώτα πρώτα για ... μένα! Φέτος γιορτάζω, για πρώτη φορά, ως μαμά τριών παιδιών, τριών λουλουδιών που μου ομορφαίνουν τη ζωή μου, γεμίζουν κυριολεκτικά κάθε της λεπτό, που της δίνουν νόημα και σκοπό!
 Ένα παιδί πρώτης δημοτικού, δυναμικό, ανεξάρτητο αλλά συνάμα και ευαίσθητο που θέλει τη μαμά της κοντά της. Η πρώτη μας...
 Ένα νήπιο που είναι το μεσαίο από τα τρία, ευγενικό και τρυφερούλι, που ίσως αισθάνεται ότι έχασε τη μοναδικότητα του "μικρού". Το αγόρι μας...

 Ένα βρέφος που θηλάζει ακόμη, που με βλέπει και φωτίζεται το προσωπό της, που με χάνει και σπαράζει.Το μικρούλι μας...

Άραγε αύριο θα (τους θυμήσει κάποιος να) μου πουν Χρόνια Πολλά;

Η δεύτερη μανούλα στην οποία θα αναφερθώ είναι η νύφη μου, γυναίκα του αδερφού μου, που φέτος θα γιορτάσει για πρώτη φορά τη μέρα της μητέρας αφού στις 26 Απριλίου έφερε στον κόσμο ένα αγοράκι-τον ανιψιό μου! Για την μέρα της γέννησής του (που δεν την περιμέναμε, αφού μας ήρθε τρεις βδομάδες νωρίτερα από την αναμενόμενη ημερομηνία) τους έφτιαξα ένα diaperbike και τους πήγα στο μαιευτήριο. Νυφούλα μου, σου εύχομαι να χαίρεσαι το αγοράκι σου, να τον δεις να γίνεται άντρας και να χαρείς με όλη σου την ψυχη το ταξίδι που πριν από λίγες μέρες ξεκίνησες-αυτό της μητρότητας. Γιατί, τα ωραία τώρα ξεκινάνε!

Η τρίτη μανούλα είναι η Μαρία, μια κοπέλα που θεωρώ πως είναι μία πολύ τρυφερή μανούλα, ένας πολύ γλυκός άνθρωπος κι ένα εξαιρετικό ταλέντο στο πλέξιμο! Για την κορούλα της λοιπόν που τέλος του μήνα θα γίνει τριών ετών, έφτιαξα αυτή την tutu, την καρφίτσα pom-pon και τα κοκκαλάκια, για να τα φορέσει στο party των γενεθλίων της με θέμα τη hello kitty! Μαρία μου να χαίρεσαι την κορούλα σου, να την αγαπάς πάντα όπως τώρα και να την καμαρώσεις όπως επιθυμείς!

 

Μανούλες (και μη) σας φιλώ, να έχετε όλες σας μια πολύ όμορφη μέρα γεμάτη γλυκά παιδικά φιλιά!

Για πρώτη φορά: diaper bike!

Αυτή η ανάρτηση θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο πρωινή - όχι τόσο γιατί βιαζόμουν να την κάνω (ανυπομονούσα δεν θα πω ψέμματα αλλά όχι ΤΟΣΟ πολύ) αλλά γιατί κάποια μικρή λουλού (λέγε με μπέμπα) δεν με άφησε να κοιμηθώ το βράδυ και το πρωί ξύπνησε με τα κοκκοράκια του χωριού. Κι αφού ξύπνησα που ξύπνησα, έκανα κι ένα καφέ (που τελικά κι αυτός κρύωσε γιατί η μικρή λουλού που λέγαμε πείνασε στο μεταξύ όποτε διέκοψα για να την θηλάσω) έκατσα στον υπολογιστή. Με χαρά λοιπόν σας παρουσιάζω το πρώτο μου (και σίγουρα όχι τελευταίο) diaper bike!

 Από κοντά είναι πολύ μεγάλο και πολύ πιο εντυπωσιακό από ένα diaper cake. Προσωπικά μου αρέσει περισσότερο και το καλό είναι ότι μπορεί να στολιστεί με σχεδόν τα πάντα και να κάνει τη διαφορά! Και μια και "έρχονται" πολλά νέα μωράκια στην οικογένεια, το επόμενο διάστημα θα φτιάξω πολλά diaper bikes ακόμη!Βροουυυυυμ!

Πάρτε κι ένα πρωινό κέρασμα: cupcakes αμυγλδάλου με τρούφα και frosting γάλακτος!Καλή Κυριακή να έχουμε!