Πριν από ένα μήνα περίπου έλαβα ένα χαρτί από το σχολείο της κόρης μου στο οποίο μας ενημέρωναν ότι καλούμαστε σε συνάντηση γονέων για να οργανώσουμε τα τί και τα πώς της ετήσιας εκπαιδευτικής εκδρομής των μαθητών της ΣΤ' τάξης και των γονέων τους στην Αθήνα. Η εκδρομή αυτή είναι παράδοση για εμάς εδώ (στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον) γιατί εκτός από του ότι είναι ένα ταξίδι στην πρωτεύουσα, είναι η πρώτη εκδρομή των παιδιών στην οποία προβλέπεται διανυκτέρευση. Που σημαίνει ευχάριστες νυχτερινές βόλτες μέσα στο ξενοδοχείο, εξορμήσεις στα δωμάτια, πρωινά με φωνές χαράς και πολλά άλλα τέτοια. Για να χρηματοδοτηθεί μέρος των εξόδων αυτής της εκδρομής λοιπόν, μεταξύ άλλων, οργάνωνεται κάθε χρόνο ένα bazaar με κατασκευές και λιχουδιές από τους γονείς και τους μαθητές της ΣΤ' κι έτσι μειώνεται το κόστος συμμετοχής ανά μαθητή. Φέτος η συμμετοχή και τα έργα που πωλήθηκαν νομίζω ότι ξεπέρασαν κάθε προηγούμενη χρονιά αλλά και κάθε προσδοκία κι αυτό αποδείχτηκε από την πολύ καλή διάθεση των γονέων να αφιερώσουν λίγο από τον ούτως ή άλλως λιγοστό χρόνο τους και να καλύψουν εξ ολοκλήρου το κόστος των υλικών κατασκευής, αλλά και από το κέφι και την λαχτάρα των παιδιών να συμμετέχουν στην κατασκευή και στην πώληση των εκθεμάτων. Σήμερα ξεκινά η τελευταία βδομάδα του bazaar και κορυφώνεται την Τετάρτη, ημέρα παραλαβής των βαθμών αλλά και διάθεσης γλυκισμάτων για μικρούς και μεγάλους. Δυστυχώς δεν έχω κάποια καλή φωτογραφία από τον πάγκο του bazaar, θα σας δείξω όμως τι φτιάξαμε εμείς.
Αυτά τα στολίδια έχει πολύ καιρό που τα έβαλα στο μάτι...Ήθελα πάση θυσία να τα φτιάξω κι όταν ήρθε η ώρα του bazaar, ήταν τα πρώτα που δήλωσα ότι θα ετοιμάσω. Τις ροδέλες ξύλου τις προμηθεύτηκα από το λατρεμένο mpomponieradiko που πάντα βρίσκω ό,τι αναζητώ. Μπογιά μαυροπίνακα βρήκα -ευτυχώς- σε μικρή ποσότητα σε κατάστημα με είδη Η/Υ και γραφικής ύλης ενώ chalk marker, βρήκα εντελώς τυχαία σε μεγάλο βιβλιοπωλείο της πόλης μου, μια και η αρχική σκέψη ήταν να ζωγραφιστούν μόνο με ανεξίτηλο μαρκαδόρο. Η κόρη μου, η φίλη της, η μαμά της κι εγώ, μέσα σε ένα απόγευμα, μεταξύ καφέ και κουβεντούλας, φτιάξαμε είκοσι τέτοια στολίδια. Και πήγαν πολύ καλά στον πάγκο. Έτσι λίγες μέρες μετά, αφού ξεκίνησα να φτιάχνω και πάλι κάποια για να δωρίσω σε αγαπημένα πρόσωπα, ετοίμασα καμιά δεκαριά ακόμη και ξαναέστειλα στο σχολείο. Tα έχω ερωτευτεί πραγματικά και είμαι σίγουρη ότι θα τα ξαναφτιάξω στο μέλλον!
Για τις υπόλοιπες κατασκευές κινήθηκα σε αρκετά γνωστά μονοπάτια. Ένα άλλο απόγευμα και πάλι μεταξύ καφέ και κουβεντούλας, μαζί με άλλη μαμά συμμαθήτριας της κόρης μου, ετοιμάστηκαν είκοσι βαζάκια κεραλοιφής με βιταμίνη Ε και στάλθηκαν στο σχολείο. Και ειδικά για τις κεραλοιφές, έχω λάβει παραγγελίες και από τη δουλειά μου!
Ετοίμασα - μόνη αυτή τη φορά- σε χρόνο ρεκόρ (μέσα σε ένα απόγευμα) πέντε κορδέλες με φελτ, από αυτές που ήδη έχω δείξει πολλές φορές μέσα από το blog. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία διαθέσιμη στον πάγκο!
Τέλος, χτες ετοιμάστηκαν και εστάλλησαν σήμερα στο σχολείο, μπισκότα βουτύρου με ζαχαρόπαστα σε σχήμα χιονονιφάδας, μέσα σε ατομική συσκευασία. Αυτά δεν ξέρω πως θα τα πάνε, άλλα κάτι μου λέει ότι δεν θα μείνει ψίχουλο χιχιχι.
Και κάπως έτσι θα ολοκληρωθεί το bazaar της φετινής ΣΤ' Δημοτικού. Έπειτα μπαίνουμε πλέον στην τελική ευθεία για τον στόχο όλου αυτού και αρχές της χρονιάς πλέον ετοιμαζόμαστε. Αθήνα σου ερχόμαστε!!!
Τι ομορφες οι κατασκευες σου Σοφια.Ειμαι σιγουρη οτι ξεπουληθηκαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Σοφία για τις υπέροχες ιδέες και την υλοποίηση!! Ολα τα έκανες πανέμορφα! Και του χρόνου με υγεία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρα πολύ όμορφα και προσεγμένα όλα! Εμάς τα περισσότερα τα έφτιαξαν τα παιδιά! Βοηθήσαμε κι εμείς λίγο αλλά και τα δικά μας είχαν μια παιδικότητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήkathy