Αποχαιρετώντας το 2014 ...

Τα τελευταία τρία χρόνια - από τότε δηλαδή που επιστρέψαμε από το νησί - είναι λίγο περίεργα...Εκεί που λέμε ότι όλα πάνε κατευχήν, γίνεται κάτι και τα πάντα ανατρέπονται...Ευτυχώς βέβαια αυτές οι "ανατροπές" δεν έχουν μεγάλη βαρύτητα και σε γενικές γραμμές περνάνε εύκολα...Όμως η αλήθεια είναι ότι πλέον φοβάμαι να πω "όλα καλά" - κι αυτό με έχει αλλάξει ως άνθρωπο, έχω γίνει περισσότερο σφιγμένη και δεν αφήνομαι...

Αν ήθελα να κάνω έναν απολογισμό της χρόνιας που σήμερα τελείωνει, θα έλεγα ότι κύλησε σε αυτή την γραμμή. Γλυκιά και πικρή, με χαρές και στεναχώριες που ναι μεν πέρασαν αλλά άφησαν πίσω τα σημάδια τους...Και ειδικά όταν προκύπτουν θέματα υγείας και ειδικά θέματα υγείας των παιδιών...

Από την άλλη όταν οι στόχοι-της-νέας-χρονιάς που τέθηκαν πέρσυ τέτοια μέρα, δεν έχουν πραγματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, μια απογοήτευση δεν μπορεί να την αποφύγει κανείς. Χαιρόμαστε για ό,τι καταφέραμε αλλά όσα δεν υλοποίησαμε, ενώ είχαμε προγραμματίσει, μας αφήνουν μια πίκρα. Επομένως που είμαστε;2-0 μέχρι στιγμής...

Επειδή όμως το 2014 έφερε κι όμορφες στιγμές, κυρίως οικογενειακές, δεν θα μπορούσα να το "διαγράψω" από τις αναμνήσεις μας αφού είναι κομμάτι της ζωής μας. Κι επειδή πιστεύω ότι η ζωή είναι ying και yang, λέω ότι το 2014 μας χάρισε εμπειρίες, σοφία και δύναμη μέσα από τις δύσκολες στιγμές του και το ευχαριστώ γι΄αυτό. Σήμερα θα το αποχαιρετήσουμε και θα υποδεχτούμε το 2015 και ό,τι αυτό μας φέρει, με χαρά, αισιοδοξία και την ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά - κι ας μην είναι πάντα εφικτό κάτι τέτοιο.

2015 ... ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!

ΥΓ: Η φετινή μας βασιλόπιτα βασίζεται σε συνταγή του Στέλιου Παρλιάρου (από το καταπληκτικό άρωμά της και μόνο μπορώ να πω με σιγουριά ότι θα έχει εξίσου καταπληκτική γεύση!)

 

 

Guest post - Marianna from 365 DAYS OF BLISS

Σήμερα έχω μία καλεσμένη στο "σπιτικό" μου. Μία πολύ αξιόλογη blogger, μία εξαιρετικά ταλαντούχα φωτογράφο με εξαίρετο λόγο, μία πολύτεκνη μανούλα...την Μαριάννα από το 365 days of bliss. Είμαι σίγουρη ότι τη γνωρίζετε μια και ο μαγικός φακός της απαθανατίζει με τρόπο μοναδικό τις στιγμές της οικογένειάς της και της καθημερινότητάς της αλλά και τις μικρές όμορφες στιγμές όλων μας μέσα από τα πρωτότυπα photoshoots που οργανώνει. Επειδή εκείνη ζει στην Αττική κι εγώ στη Θεσσαλονίκη είναι κομματάκι δύσκολο να λάβουμε κι εμείς οικογενειακώς μέρος σε ένα από τα προαναφερόμενα photoshoots της. Έτσι σκεφτήκαμε να βάλει η κάθεμια "κατιτί" και να γίνει μια όμορφη φωτογράφηση. Η Μαριάννα έβαλε το ταλέντο της στη φωτογραφία και τα πανέμορφα μοντέλα της-τις κόρες της. Εγώ έβαλα τις tutus μου...

Ας αφήσω όμως το λόγο και τις εικόνες της Μαριάννας να τα πουν καλύτερα...

Είναι μέρες τώρα που η Σοφία από το Crafts & me έφτιαξε για τα κορίτσια αυτές τις υπέροχες  tutu skirts. Οι μικρές μου σουσούδες τις έβλεπαν καιρό και τις ζητούσαν. Φαίνεται ότι είναι το απαραίτητο συστατικό κάθε ντουλάπας για dress up games, ή αλλιώς για θεατρικό παιχνίδι μεταμφιέσεων. Εμείς μπήκαμε για τα καλά σε αυτή την ηλικία και οι μεταμφιέσεις με ρόλους είναι στα φόρτε τους εδώ στο σπίτι.

Επίσης, λατρεύουμε το μπαλέτο και δεν γίνεται μικρά μπαλαρινάκια να στροβιλίζονται χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό. Τις πήραμε λοιπόν στο μάθημα του μπαλέτου & τις φωτογραφίσαμε όπως τους άξιζε.

(Πολλές πολλές ευχαριστίες στην δασκάλα μας για την βοήθεια)

Εννοείται ότι η Σοφία έφτιαξε και για την τρίτη σουσού φούστα, μα εκείνη δεν υπήρχε περίπτωση να με αφήσει να την φωτογραφίσω. 

Όποιος έχει προσπαθήσει να φωτογραφίσει δίχρονα, καταλαβαίνει.

 

Τα κορίτσια δεν θέλουν να τις βγάλουν από πάνω τους.

Είναι απίστευτο το πώς κάτι τόσο απλό μπορεί να κάνει δυο μικρές σουσούδες τόσο χαρούμενες. Αν έχετε και εσείς ένα μικρό κοριτσάκι με το μικρόβιο του μπαλέτου, ή που απλώς του αρέσει να στροβιλίζεται με χορευτικές κινήσεις & ψάχνετε δώρο για τις γιορτές, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τη Σοφία εδώ.

 Εμείς την ευχαριστούμε θερμά.

Κι εγώ σ΄ευχαριστώ Μαριάννα μου! Εσύ και "οι σουσούδες" σου είστε καταπληκτικές!

Χριστουγεννιάτικα γλυκά δωράκια

Δέκα μέρες πριν από τα Χριστούγεννα και οι γιορτινές προετοιμασίες κορυφώνονται. Γλυκά φουρνίζονται, δώρα τυλίγονται, κατασκευές ολοκληρώνονται, στολίσματα συνεχίζονται. Ταυτόχρονα όμως οι καθημερινές υποχρεώσεις μας (σχολείο, εξωσχολικές δραστηριότητες, δουλειά, νοικοκυριό και άλλες εκκρεμότητες και απρόοπτα περιστατικά) μας κρατούν απασχολημένους πολλές ώρες της ημέρας με αποτέλεσμα να μην μένει τελικά πάντα χρόνος για κατασκευές και δραστηριότητες που ίσως αρχικά είχαν προγραμματιστεί, εν συνεχεία όμως παραγκωνίσθηκαν από κάτι άλλο. Με λίγα λόγια, αυτό που θέλω να σας πω αλλά κάνω πρόλογο αυτή τη στιγμή, είναι ότι πολλά ήθελα να κάνω και καλό και το Pinterest, αλλά όταν δεν υπάρχει χρόνος αρκούμαι σε λίγα και καλά! Έτσι λοιπόν ότι πρόλαβα να ετοιμάσω μέχρι χτες, συνοψίζεται στα παρακάτω:

Έψησα μια φουρνιά από τα μπισκότα της Ελπίδας ...

 ... που εκτός από τό ότι συνοδεύουν το καθημερινό καφεδάκι/γαλατάκι μας, έβαλα ένα σε κάθε μία από τις κόκκινες εμαγιέ κούπες (που λατρεύω) και που μαζί με το υπόλοιπο μίγμα για σούπερ γιορτινή ζεστή σοκολάτα - δηλαδή αρωματική σοκολάτα κανέλα-τζίντζερ, μασμέλοους, γλυκοκουτάλι με σοκολάτα γάλακτος, γλυφιτζούρι candy cane και φυσικά το μπισκότο- συσκεύασα σε ζελατίνα και χάρισα/θα χαρίσω σε βαφτιστήρια και άλλα αγαπημένα πρόσωπα.

Πίσω από το όμορφο εκτυπώσιμο ταμπελάκι που βρήκα στο διαδίκτυο έγραψα μάλιστα και οδηγίες ετοιμασίας του γιορτινού ροφήματος - ο παραλήπτης το μόνο που έχει να κάνει είναι να προσθέσει το γάλα και μετά να ακολουθήσει τις οδηγίες μου!

 Έφτιαξα ακόμη και μέχρι στιγμής τέσσερα (!) Χριστουγεννιάτικα γλυκόσπιτα για να χαρίσω επίσης στα βαφτιστήρια, για το σπίτι μας και για το γραφείο και έπεται η κατασκευή ακόμη τριών!!!Ευτυχώς για εμένα βέβαια, που δεν τρώω κάθε φορά από τις καραμέλες που χρησιμοποιώ για τον στολισμό τους!

Με αυτές τις λίγες εικόνες σας καλημερίζω και σας εύχομαι καλή εβδομάδα. Φυσικά συνεχίζουμε να μετράμε αντίστροφα...Σε δέκα μέρες έχουμε Χριστούγεννα, ω ναι!

Καλημέρα!

Σημείωση: Με αυτή μου την ανάρτηση, συμμέτεχω στο φετινό Χριστουγεννιάτικο πανηγύρι του Stars and Icicles.

 

Μετρώντας αντίστροφα - Χριστούγεννα 2014

Ήρθε η ώρα να σας δείξω και το δικό μας ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης που έφτιαξα για τα φετινά Χριστούγεννα. Ναι, ξέρω, τα blogs είναι γεμάτα πλέον, είμαστε πολλοί τελικά αυτοί που ακολουθούμε το ξενόφερτο αυτό έθιμο (και γιατί όχι, άλλωστε και το Χριστουγεννιάτικο δέντρο που μας ήρθε από το εξωτερικό, ενσωματώθηκε πλήρως στο εθιμοτυπικό των ελληνικών Χριστουγέννων) και αντιγράφουμε ιδέες από το διαδίκτυο, κάτι που προσωπικά δεν βρίσκω καθόλου κακό, αφού σε τίποτα δεν υπάρχει αυτό που λέμε "παρθενογέννεση". Μία όμορφη ιδέα κάποιου άλλου γίνεται αμέσως "δική μας" μόλις προσθέσουμε την προσωπική μας πινελιά. 

Κόκκινα χωνάκια φέτος επέλεξα για το δικό μας ημερολόγιο, μια και τα χωνάκια αυτά είναι μία πανεύκολη και οικονομική κατασκευή που την έχω επαναλάβει πάρα πολλές φορές και σε διαφορετικές περιστάσεις (βάφτιση, γάμο, πάρτυ, σχολικό κέρασμα) - μου είναι δηλαδή κάτι γνώριμο οπότε δεν με δυσκόλεψε καθόλου. Βρήκα κι ένα όμορφο εκτυπώσιμο για τους αριθμούς από το διαδίκτυο, αγόρασα ταχυδρομικό χαρτί και χριστουγεννιάτικες κολλητικές ταινίες και...έτοιμες οι πρώτες ύλες.

Αυτό που είναι το "ζόρικο" κομμάτι είναι το περιεχόμενο της έκπληξης της κάθε ημέρας και ο τρόπος να γίνει σωστά η "σύζευξη" ώστε να μπορούν να γίνουν αυτά που γράφονται στα καρτελάκια! Καταρχάς να πω ότι φέτος έχουν καρτελάκια και τα εικοσιτέσσερα πακετάκια, ακόμη κι αυτά που έχουν μέσα γλυκά - δέκα στο σύνολο. Τα καρτέλακια με τα γλυκά γράφουν όμορφα μηνύματα στα μικρά μου και συνοδεύουν τη γλυκιά τους έκπληξη. Στα υπόλοιπα δεκατέσσερα πακετάκια, όπως και πέρσυ, έγραψα δραστηριότητες που θα κάναμε ούτως ή άλλως (τα γνώστα, δηλαδή βόλτες, κατασκευή μπισκότων, χριστουγεννιάτικη ταινία, γράμμα στον Άγιο Βασίλη κ.α.) αλλά και κάποιες άλλες που ταιριάζουν στη δική μας οικογένεια...Κόλλησα και στα καρτελάκια λίγη χριστουγεννιάτικη κολλητική ταινία και έτοιμα τα μηνυματάκια μας!

Επέλεξα και φέτος όπως και πέρσυ να μην βάλω κανένα άλλο δώρο στα πακετάκια γιατί αφενώς δεν θέλω να συνδυαστεί το ημερολόγιο με επιπλέον δώρα (θα πάρουν αρκετά από συγγενείς, νονούς, τον Άγιο Βασίλη) κι αφετέρου γιατί δώρα για τρία παιδιά, ε όσο να πεις, είναι δύσκολο να κλειστούν σε ένα τόσο μικρό πακέτο! 

Η αλήθεια είναι ότι με ψιλομυρίστηκαν όταν είδαν να φτιάχνω τα χωνιά αλλά πιστεύω ότι κατά βάθος το περίμεναν...Φυσικά το γράψιμο και το πακετάρισμα έγιναν όταν κοιμόντουσαν (και έως τις 2:00 τη νύχτα) αλλά το πρωί που τα είδαν, η χαρά στις φωνές τους ήταν αξία ανεκτίμητη για εμένα - κι ας μάλωναν μετά για το ποιός θα ανοίξει το πρώτο πακετάκι!

1η Δεκεμβρίου σήμερα και μόνο 24 ημέρες για τα Χριστούγεννα! Κι αν δεν προλάβατε να φτιάξετε το δικό σας ημερόλογιο αντίστροφης μέτρησης, δεν πειράζει, τα Χριστούγεννα θα έρθουν ούτως ή άλλως - μαζί τους θα έρθει και η ευκαιρία για να γίνουμε κι εμείς παιδιά μαζί με τα παιδιά μας!

 

Σημείωση: Με αυτή μου την ανάρτηση, συμμέτεχω στο φετινό Χριστουγεννιάτικο πανηγύρι του Stars and Icicles.

 

38 μέρες πριν από τα Χριστούγεννα-ξεκινάμε!

Όπως γράφω και στον τίτλο αυτής της ανάρτησης, έχουμε πλέον 38 (37+σήμερα!) μέρες για τα Χριστούγεννα. Κι επειδή για εμένα, όπως και για πολλούς εκεί έξω απ' ότι διαπιστώνω, η περιόδος πριν από τα Χριστούγεννα είναι (αν όχι εξίσου τότε σίγουρα) πολύ σημαντική, αδημονώ πάντα να έρθει ο Νοέμβριος για να αρχίσω να προγραμματίζω τις κατασκευές, τα γλυκά, τα χειροποίητα (και μη) δώρα, τις μικρές εκπλήξεις για τα παιδιά, τις βόλτες, τις επισκέψεις σε οικογένεια και φίλους και όλα τα όμορφα που λίγο-πολύ όλοι κάνουμε τις μέρες πριν και κατά τη διάρκεια των γιορτών.Έχω κρατήσει τις σημειώσεις μου, έχω αρχίσει τις διαδικτυακές αγορές μου κυρίως για δώρα για τα παιδιά και τα (τέσσερα!) βαφτιστήρια-δικά μου και του άντρα μου, έχω "καρφιτσώσει" υπέροχες Χριστουγεννιάτικες ιδέες στο Pinterest, έχω αρχίσει την κατασκευή του φετινού μας advent calender, έχω τυπώσει τις μικρές ευχετήριες καρτούλες που θα βάλω σε κάθε δωράκι, έχω συγκεντρώσει όλες τις γλυκές συνταγές (τα αλμυρά τα αναλαμβάνουν άλλοι-βλέπε μαμά και πεθερά χιχι) που θα φτιάξω για τις γιορτές, έχω ζηλέψει και θα προσπαθήσω να κάνω κι εγώ μικρές διακοσμητικές ομορφιές στο σπίτι μας, η μουσική που ακούω είναι ήδη χριστουγεννιάτικη (φέτος τρελαίνομαι για χριστουγεννιατικές μελωδιές σε jazz στυλ) κι έχω ήδη δηλώσει συμμετοχή σε χριστουγεννιάτικα swap (όπως αυτό του In my closet για παράδειγμα)...και ο κατάλογος δεν έχει τέλος...Κι όλα αυτά για να φέρω και φέτος στο σπίτι μας και τη ζωή μας τη γιορτινή ατμόσφαιρα-εύχομαι να τα καταφέρω.

Όλα τα παραπάνω δεν μπορώ να σας τα δείξω (ακόμη) μέσω φωτογραφιών παρά μόνο όταν έρθει ο καιρός τους...Αυτό που μπορώ να σας δείξω είναι εικόνες από τα περσυνά Χριστούγεννα (δεν ξέρω πως δεν σας την έδειξα, μάλλον μου ξέφυγε!): εικόνες από το δώρο που ετοίμασα με αγάπη για την κολλητή μου φίλη και κουμπάρα για τις γιορτές. Καθώς, όπως μου είχε πει, δεν της είχε μείνει ποτήρι για ποτήρι, σκέφτηκα να τις χαρίσω μια εξάδα ποτήρια του κρασιού. Τα έβαλα πάνω σε μία λαμπερή πιατέλα από την ανάποδη πλευρά τους και μέσα σε καθένα έβαλα ένα μικρό στολίδι. Στο κέντρο, μερικά από τα γιορτινά μου μπισκότα βουτύρου συμπλήρωσαν τον στολισμό.

Εμπρός λοιπόν να μπαίνουμε σε κλίμα γιορτινό κι ας είναι ακόμη Νοέμβριος...αν έτσι νιώθουμε, κανείς δεν μας εμποδίζει να το κάνουμε!!!

Σημείωση: Με αυτή μου την ανάρτηση, συμμέτεχω στο φετινό Χριστουγεννιάτικο πανηγύρι του Stars and Icicles.

 

Κορδέλες για τη μικρή Μ.

Έχω δύο πρώτες ξαδέρφες από την πλευρά του μπαμπά μου που τις αγαπώ πολύ. Μεγαλώσαμε σχεδόν μαζί, στην αρχή εκείνες ζούσαν με τους γονείς τους στο σπίτι της γιαγιάς μας κι εμείς με τον αδερφό μου, μικρά τότε, τρελαινόμασταν από ευτυχία όταν η μαμά μας άφηνε εκεί είτε για να βγουν το βράδυ με τον μπαμπά ή (ακόμη καλύτερα) για να κοιμηθούμε εκεί, μαζί τους, στο παλιό σπίτι της γιαγιάς. Το τι παιχνίδια μας σκάρωναν, το τι ιστορίες μας έλεγαν, το τι περιπέτειες ζούσαμε μαζί τους εκεί στην παλιά πόλη ήταν άλλο πράμα - ο παιδικός μου κόσμος είναι γεμάτος από εικόνες και μυρωδιές από εκείνη την εποχή. Ύστερα η οικογένειά τους, μαζί και η γιαγιά, έφυγαν από εκείνο το σπίτι και ήρθαν να μείνουν...στη γειτονιά μας! Τι χαρά! Πλέον βλεπόμασταν σχεδόν καθημερινά! Τα παιχνίδια συνεχίστηκαν, αλλά διαφορετικά πια μια και όλοι είχαμε μεγαλώσει.

Κάμποσα χρόνια αργότερα, τα έφερε έτσι η ζωή και απομακρυνθήκαμε...Οι λόγοι δεν έχουν σημασία πια...Και ξαφνικά, μερικά χρόνια μετά, όταν εγώ ζούσα μακρυά από την πόλη μου και η μεγάλη μου ξαδέρφη σε άλλη .. ήπειρο, το internet μας έφερε και πάλι κοντά! Όσο και να το κατηγορούν κάποιοι, εγώ έχω προσωπικά, τρανταχτά παραδείγματα του πόσο δυνατά μπορεί να ενώσει ξανά, ανθρώπους. Να τους κάνει να ξανανταμώσουν, να μαθαίνουν για τη νέα ζωή ο ένας του αλλουνού, να σκαρώνουν συνταντήσεις και να ανταλλάσουν ιδέες και συμβουλές...

Τώρα η μεγάλη μου ξαδέρφη έχει τρία παιδάκια, περίπου στις ηλικίες των δικών μου και η μικρότερη αδερφή της τον επόμενο μήνα θα φέρει στον κόσμο το πρώτο της μωρό! Ζουν και η δύο σε άλλη πόλη, μα εγώ τα νέα τους τα μαθαίνω...Και επιδιώκω την επαφή γιατί δεν έπαψα ποτέ να τις νοιάζομαι και να τις αγαπώ...Όταν η μεγάλη μου ξαδέρφη μου έφτιαξε βραχιόλια από κλωστές - χαϊμαλιά (ξέχασα να πω ότι και οι δύο τους ήταν πάντα καλλιτέχνιδες, σε πολλά επίπεδα - και ακόμη και σήμερα η δουλειά τους είναι στον ευρύτερο καλλιτεχνικό τομέα), σκέφτηκα να κάνω κι εγώ ένα μικρό δώρο στο κοριτσάκι της. Και σκάρωσα αυτές τις δύο κορδέλες που βλέπετε. Η μικρή Μ., όπως μου είπε η μαμά της, αγαπά το ροκ στυλ κι έτσι σκέφτηκα πως ο συνδυασμός μαύρου-φούξια θα ήταν ιδανικός. Μαζί, της ετοίμασα και μία πιο ρομαντική κορδέλα γιατί σκέφτηκα πως ακόμη και τα ροκ κορίτσια, κρύβουν μέσα τους μια μικρή πριγκίπισσα...

Δυστυχώς το δέμα με τις κορδέλες δεν έμελλε ποτέ να φτάσει στη Μ. - πιθανότατα χάθηκε στο ταχυδρομείο. Κι έτσι τις ξαναέφτιαξα...Λιγάκι διαφορετικές από τις αρχικές όμως στο ίδιο πνεύμα...Κι αυτή τη φορά βεβαιώθηκα ότι θα φτάσουν στην παραλήπτριά τους. Όσο για το αρχικό δέμα, ελπίζω πως ίσως κάποια στιγμή επιστρέψει στα χέρια μου (ώστε να το ξαναστείλω στην αρχική του παραλήπτρια) ή ακόμη καλύτερα παραδοθεί έστω και με καθυστέρηση στον προορισμό του! 

Σημείωση: Δυστυχώς, λόγω έλλειψης χρόνου κι επειδή δεν ήθελα να φανώ ασυνεπής στην Αθηνά, δήλωσα με λύπη μου την αποχώρησή μου από το διαδικτυακό περιοδικό Cook Craft Create. Τα υπόλοιπα κορίτσια όμως συνεχίζουν δυνατά και σας ετοιμάζουν πολλές-πολλές εκπλήξεις! 

 

Πάρτυ γενεθλίων κίτρινο παπάκι για τα δεύτερα γενέθλια της Μυρτώς!

Καλοκαίρι σας άφησα, χειμώνα σας βρίσκω! Τι κι αν το ημερολόγιο λέει 29 Σεπτέμβρη; Τι κι αν άλλες χρονιές τέτοια μέρα κάποιοι από εμάς έκαναν ακόμη τα μπανάκια τους στη θάλασσα; Ο φετινός Σεπτέμβρης μπήκε με φόρα άκρως φθινοπωρινή έως χειμωνιάτικη! Αν κρίνουμε κι από το καλοκαίρι που ήταν κι αυτό με συνεχείς διακυμάνσεις θερμοκρασίας και βροχής-λιακάδας, ε τότε μάλλον ήταν αναμένομενη αυτή η συνέχεια.

Όμως ό,τι καιρό και να μας κάνει ο Σεπτέμβρης, εγώ τον αγαπώ. Τον αγαπώ γιατί μαζί με τον Ιούνιο και τον Φεβρουάριο, είναι ένας από τους μήνες που έγινα μαμά - και οι τρεις αυτές στιγμές της ζωής μου είναι μέχρι και σήμερα οι πιο σημαντικές. Είναι οι μέρες της γέννησης και πλέον των γενεθλίων των παιδιών μου! Κι εμείς τα γενέθλια τα γιορτάζουμε πάντα με ένα πάρτυ! 

Για τα δεύτερα γενέθλια της Μυρτώς μας έστησα ένα πάρτυ με θέμα το γνωστό κίτρινο παπάκι. Οι περισσότερες ιδέες που υλοποίησα δεν είναι καινούργιες - υπάρχουν σε πληθώρα στο διαδίκτυο- όμως το θέμα είναι τόσο χαρούμενο και παιδικό που δεν σε πειράζει αν κάπου το έχεις ξαναδεί. Επιπλέον νομίζω ότι η ετοιμασία της τούρτας αυτού του πάρτυ με διασκέδασε πραγματικά σε σχέση με όσες έχω φτιάξει έως τώρα! Η ιδέα είναι εμπνευσμένη από εδώ και τόσο το παντεσπάνι όσο και η κρέμα της είναι από το blog της Ελπίδας (είναι πραγματικά απίθανο γευστικά και το κέηκ της συνταγής και η κρέμα και είναι σίγουρο ότι θα την επαναλάβω στο μέλλον). Τα παπάκια του στολισμού είναι φυσικά πλαστικά (από γνωστό παιχνιδοκατάστημα) και οι σαπουνόφουσκες είναι σοκολατένια στραγάλια (από γνωστό κατάστημα ξηρών καρπών της Θεσσαλονίκης).

Το πάρτυ μας αυτή τη φορά έγινε στο Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής στον Εύοσμο. Είχαμε βέβαια πάει ήδη πολλές φορές για παιχνίδι αλλά και σε πάρτυ, όμως πρώτη φορά κάναμε εκεί το δικό μας και δεν το μετανοιώσαμε στιγμή καθώς ο χώρος είναι απίθανος, τα παιδιά μπορούν να κάνουν ποδήλατο, να τρέξουν, να κάνουν κούνια κι όλα αυτά σε ένα περιβάλλον καθαρό και περιποιημένο!

Και πάμε τώρα στο μπουφέ και τον στολισμό. Όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες έφτιαξα μπισκότα παπάκια με ζαχαρόπαστα, τα τρουφάκια της Ερμιόνης στην παραλλαγή με την τρούφα, ζελέ που μας βγήκε αντί για μπλε λίγο πράσινο, γλυκοκουτάλια (εννοείται), οι πιτούλες και τα αλμυρά κέηκ ήταν χορηγίες της πεθεράς μου και της μαμάς μου αντίστοιχα, ενώ είχαμε και κάποια έτοιμα πιτοειδή, and last but not least σπιτικό ποπ κορν και τσιπς (του εμπορίου) συμπλήρωναν το μικρό μας μπουφέ. Να προσθέσω ότι τα όμορφα ταμπελάκια στα νεράκια καθώς και το προσκλητήριο που στάλθηκε ηλεκτρονικά, είναι δημιουργία της Λίζας και την ευχαριστώ που με διευκολύνε κανοντάς τα upload ξανά ώστε να τα χρησιμοποιήσω στο πάρτυ μας ενώ τα παπάκια που τυπώθηκαν από το διαδίκτυο, έγιναν γιρλάντες με τη βοήθεια της νύφης μου.

Η μέρα ήταν όμορφη αν και με λίγο αέρα, όμως έχοντας αυτή την εμπειρία, δεν θέλω να είμαι αχάριστη - αφού δεν βραχήκαμε, όλα καλά. Η μικρή εορτάζουσα δοκίμασε όλα τα γλυκά καλούδια του μπουφέ κι όταν τελείωσε ... τα δοκίμασε ξανά και ξανά ενώ όταν ήρθε η ώρα της τούρτας έσβησε το δεύτερό της κεράκι με ένα δυνατό φοουυυ (με τη βοήθεια όλων των υπολοίπων που εν το μεταξύ δεν άφησαν την ευκαιρία να βάλουν ... το δαχτυλάκι τους στην τούρτα!).

Χρόνια σου πολλά μικρό μου παπί! Μακάρι κάθε σου μέρα να είναι τόσο χαρούμενη και χρωματιστή όσο και αυτή των γενεθλίων σου (κι ακόμα παραπάνω!).