Γράμμα στον Άγιο Βασίλη και τα καλύτερα Χριστουγεννιάτικα μπισκότα βουτύρου

Οκτώ μέρες έχουν μείνει για τα Χριστούγεννα (μετράω κι εγώ μαζί με τα παιδιά, που κάθε μέρα - καμιά φορά και δύο φορές τη μέρα - με ρωτούν "μαμά, θ' ανοίξουμε σακουλάκι (με δωράκι);") και - σε πείσμα των καιρών - προσπαθώ κι εγώ να "φέρω" τα Χριστούγεννα στο σπιτικό μας. Μυρωδιές, γεύσεις κι ακούσματα, όλα στο πνεύμα των γιορτών που πλησιάζουν, γεμίζουν τις μέρες μας. Κι είναι στ΄αλήθεια εύκολο να πιστέψεις, όταν είσαι παιδί, στη μαγεία των Χριστουγέννων, σε αυτή τη μαγεία που μας μύησαν κι εμάς όταν ήμασταν παιδιά...Ο Άγιος Βασίλης με τα δώρα του, η νονοί με τα δικά τους, τα όμορφα σπιτικά γλυκίσματα, οι οικογενειακές μαζώξεις και τα τραπέζια, οι βόλτες στη στολισμένη πόλη, ίσως λίγο χιόνι (ο μεγάλος μας πόθος)...Έτσι έγινε με τα μικρά μου - πιστεύουν στο Άγιο Βασίλη κι εγώ τους τρέφω αυτή την πίστη (όπως πιστεύουν και στη νεράιδα των δοντιών και σε πολλά άλλα - και γιατί όχι άλλωστε; Όταν είσαι παιδί έχεις ανάγκη να πιστέψεις σε τέτοια πράγματα). Βρήκαμε την ευκαιρία λοιπόν να στείλουμε το δικό μας γράμμα στον Άγιο Βασίλη που ζεί εκεί μακρυά στο Βόρειο Πόλο...

 

Το αφήσαμε μάλιστα (το γράμμα στον Άγιο ντε) στο ειδικό κασελάκι που υπήρχε στο χωριό του και που μαζί με τα γράμματα και των άλλων παιδιών θα πάει απευθείας στον Άγιο, γιατί θέλουμε οπωσδήποτε να μας φέρει το δώρο που του ζητήσαμε...Μαζί αφήσαμε κι ακόμη ένα γράμμα που είχαμε γράψει από το σπίτι και στο οποίο είχαμε μέσα κι ένα δωράκι για τον Άγιο...Γιατί ήμασταν φρόνιμα παιδάκια φέτος...

Κι αφού τα γράμματα εστάλλησαν, ώρα για φουρνίσματα...Αλεύρι, ζάχαρη, βούτυρο, κανέλλα και πάμε...για τα πιο τέλεια μπισκότα βουτύρου...Και παρόλο που δεν συνηθίζω να βάζω συνταγές στο blog, αυτή θα σας την γράψω γιατί εκτός από το ότι είναι πανεύκολη, με έχει ενθουσιάσει κιόλας με το αποτέλεσμα που δίνει:

Υλικά

500gr φρέσκο βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
2 ποτήρια ζάχαρη
1 κάψουλα βανιλλίνη
2 αυγά
5-6 ποτήρια (και βάλε) μπλέ αλεύρι
1 κουταλάκι του γλυκού κανέλλα

Εκτέλεση

Ρίχνουμε τη ζάχαρη με το βούτυρο στο μίξερ για να αφρατέψουν και αμέσως μετά ρίχνουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και τα ανακατεύουμε μέχρι να αναμειχθούν καλά. Βάζουμε το χεράκι μας και ζυμώνουμε μέχρι να μην κολάει η ζύμη (είναι σίγουρο ότι θα χρειαστεί επιπλέον αλεύρι, όποτε καλό είναι το έχουμε κοντά) - όταν συμβεί αυτό κάνουμε το ζυμάρι μια μπάλα και το βάζουμε για 10 λεπτά στο ψυγείο. Ανοίγουμε με τον πλάστη και κόβουμε με κουπάτ. Εδώ είναι και το μυστικό: όσο πιο παχυλά τα κόψετε τόσο πιο αφράτα θα γίνουν. Ψήνουμε σε ταψί με λαδόκολα, στους 170 βαθμούς αντίσταση, μέχρι να ροδίσουν οι άκρες των μπισκότων (τα μεγαλύτερα θέλουν περισσότερο χρόνο από τα μικρότερα). 

 

Αφήνουμε τα μπισκότα να κρυώσουν λίγο στο ταψί και μετά σε σχάρα για να κρυώσουν εντελώς. Και μετά δημιουργούμε! Εγώ αγόρασα πράσινη και κόκκινη ζαχαρόπαστα ενώ έφτιαξα και λίγη λευκή και στόλισα τα μπισκότα-μπουκίτσες ενώ αυτά που έκαναν τα παιδιά τα στολίσαμε με λιωμένη κουβερτούρα (από τα οποία δυστυχώς δεν έχω φωτό).

 

Συνολικά ψήσαμε σχεδόν εκατόν τριάντα μπισκότα που βέβαια δεν θα τα φάμε όλα εμείς - κάποια προορίζονται για τους νονούς μας και τους παππούδες-γιαγιάδες μας. Αλλά αυτά θα τα πούμε σε επόμενη ανάρτηση. Το καλύτερο όμως είναι ότι το σπίτι μου μοσχοβολάει ακόμη κι ας έχουν περάσει κάμποσες ώρες.

Και με αυτή την εικόνα θα σας αφήσω στις δικές σας ετοιμασίες που πάντα ανυπομονώ να διαβάσω και να χαζεύω με τις ώρες...

 Φιλιά πολλά και καλά φουρνίσματα!

ΥΓ: Μην δίνεται σημασία στην ώρα δημοσίευσης τούτης της ανάρτησης...Αυτή είναι η "δική" μου ώρα...