Μια Πασχαλινή ανταλλαγή και ιδέες για δώρα

Σήμερα θα σας δείξω δύο δωράκια που ετοίμασα εν όψει της (πρώτης) πασχαλινής ανταλλαγής που διοργανώσαμε χτες (ονομάστηκε - πολύ επιτυχημένα ομολογουμένως- Secret Bunny!) με τα αγαπημένα μου κορίτσια από το γραφείο (έχουμε διοργανώσει και δύο χριστουγεννιάτικες βεβαίως-βεβαίως). Η ιδέα μας είναι απλή: όντας έξι στην αρχή, μετά επτά και πλέον οκτώ γυναίκες, προγραμματίζουμε μία έξοδο για φαγητό (κυρίως) και ό,τι άλλο αποφασίσουμε (τελικά) έχοντας, αρκετές ημέρες πριν, "τραβήξει" η καθεμιά μας από ένα χαρτάκι με ένα όνομα εκ των υπολοίπων. Το όνομα που θα της τύχει, θα είναι το κορίτσι που θα πρέπει να του δωρίσει κάτι. Για τα Χριστούγεννα το κάτι ήταν ένα δωράκι, κάτι γλυκό (χειροποίητο ή έτοιμο) κι ότι άλλο θα μπορούσε να κάνει χαρούμενη την παραλήπτριά του - γκλίτερ, στολιδάκια, κάρτα με ευχές κλπ. Για το Πάσχα τώρα, το κάτι είναι μία λαμπάδα, ένα σοκολατένιο αυγό/λαγός και ένα δωράκι (τα έξτρα ισχύουν, προαιρετικά αλλά πάντα καλοδεχούμενα!).

Η όλη διαδικασία μας κάνει να χαμογελάμε λίγο παραπάνω, να ιντριγκαριζόμαστε (λέμε συνέχεια η μία στην άλλη "εσύ με έχεις;"), να ανυπομονούμε! Και βέβαια, μας προσφέρει τη χαρά να αγοράζουμε ή να φτιάχνουμε πράγματα με φροντίδα και νοιάξιμο, αφού προορίζονται για μία παραλήπτρια που αγαπάμε και γνωρίζουμε καλά, ώστε να ξέρουμε τι θα προτιμούσε να λάβει! Φυσικά οι βόλτες μας με τα "κορίτσια" δεν περιορίζονται στα Χριστούγεννα και το Πάσχα μόνο αλλά και σε ό,τι άλλο επιθυμήσουμε, όποτε το επιθυμήσουμε!

Στην πρώτη μας πασχαλινή ανταλλαγή λοιπόν, σε μένα "έτυχε" ένα κορίτσι που τυχαίνει να είναι από τα πιο νέα στην παρέα (εγώ είμαι η μεγαλύτερη -γκουχ, γκουχ- και με διαφορά 17 χρόνων από την μικρότερη της παρέας). Έτσι σκέφτηκα να της φερθώ σαν να ετοιμάζω δώρο για ένα κοριτσάκι-βαφτιστηράκι. Της ετοίμασα λοιπόν καταρχάς μία λαμπάδα με τα χεράκια μου - ένα μωβ κερί, ένα ύφασμα σε αποχρώσεις του μωβ, μία ξύλινη πεταλούδα και κάποια άλλα διακοσμητικά με τη βοήθεια του πιστολιού σιλικόνης έδωσαν αυτό το αποτέλεσμα:

Αντί του κλασσικού σοκολατένιου αυγού, έφτιαξα κάτι που είχα κάνει και στο παρελθόν για τα πραγματικά μου βαφτιστήρια αυτή τη φορά. Σε διαφανές σελοφάν, έβαλα γκοφρέ χαρτί και μπόλικα σοκολατένια μίνι αυγουλάκια, τα τύλιξα σε κώνο και στόλισα κατά προτίμηση. Το αποτέλεσμα είναι αρκετά εντυπωσιακό και μεγάλο και δεν υστερεί καθόλου σε γεύση και ... ποσότητα σοκολάτας σε σχέση με ένα κανονικό σοκολατένιο αυγό.

Μαζί της αγόρασα και ένα ξύλινο διακοσμητικό λαγό, πολύ χαριτωμένο, για να στολίσει το φοιτητικό της σπίτι και φυσικά το δωράκι της. Κι όλα μαζί με μία μικρή καρτούλα που ετοίμασα στα γρήγορα με λίγα λόγια κι ευχές για τις επικείμενες Άγιες Μέρες, ήταν το δικό μου φετινό δώρο της πασχαλινής ανταλλαγής με τα κόριτσια μου!

Τώρα μένει να αποφασίσω αν τελικά θα επιλέξω να φτιάξω μόνη μου τις λαμπάδες και για τα τέσσερα (!) βαφτιστήρια μου. Να το τολμήσω άραγε;

Διαβάζω και προτείνω: Άγριο βασίλειο της Τζιν Φίλιπς

Τα λογοτεχνικά βιβλία που επιλέγω να διαβάσω, με προσελκύουν είτε ήδη από το εξώφυλλό τους είτε από τις λίγες γραμμές στο οπισθόφυλλό τους και, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν επιλέγω να τα διαβάσω επειδή γνωρίζω ήδη τον συγγραφέα ή γιατί είναι ευπώλητα.

Στο "Άγριο βασίλειο" με προσέλκυσε πρώτα το εξώφυλλό του: από τη μία η αθωώτητα του καρουζέλ κι από την άλλη ένας τίτλος "ζωώδης". Ζωώδης όπως μπορεί να γίνει, κάποιες φορές, η δύναμη της μητρικής αγάπης και παρουσιάζεται μέσα από το βιβλίο της Αμερικανίδας συγγραφέως Τζιν Φίλιπς που μας συστήνεται με ένα λογοτεχνικό θρίλερ. Η Τζόαν και ο τετράχρονος γιος της Λίνκολν, που έχει απίστευτα ζωηρή φαντασία, συνηθίζουν να επισκέπτονται συχνά το ζωολογικό κήπο στις απογευματινές βόλτες τους. Τόσο συχνά που η Τζόαν ξέρει πολύ καλά όλα τα κατατόπια: τα μονοπάτια, τα κτίρια, τον κάθε τομέα με τα ζώα - ακόμη και τα κλουβιά που είναι άδεια. Αυτή της η γνώση θα της φανεί εξαιρετικά πολύτιμη όταν, σε μία από τις επισκέψεις τους στον κήπο και καθώς αποχωρούν από αυτόν, θα βρέθουν αντιμέτωποι με την ένοπλη επίθεση τριών ανδρών. Κυνηγημένοι η ίδια και ο γιος της, σαν τα ζώα από τους θηρευτές τους, θα προσπαθήσουν μέσα σε πραγματικό χρόνο περίπου τριών ωρών, να σώσουν τις ζωές τους ενώ θα συναντήσουν κι άλλους επισκέπτες του ζωολογικού κήπου, που εγκλωβίστηκαν εκεί για τον ίδιο λόγο και προσπαθούν να κάνουν το ίδιο.

Σ' ένα τρομακτικό παιχνίδι κρυφτού, η ηρωίδα θα περάσει δραματικά μέσα από συναισθήματα πανικού, θυμού, νηφαλιότητας και τελικά γεναιότητας. Κι όλα αυτά επιδιώκοντας να μην τρομοκρατήσει τον τετράχρονο Λίνκολν, να μην του δημιουργήσει το αίσθημα του φόβου - αντίθετα πρέπει να τον κρατήσει ήρεμο, να "γίνει αόρατος" όπως του λέει κάποια στιγμή, ώστε να μην τους αντιληφθούν οι ένοπλοι διώκτες τους.

Ο αναγνώστης διαβάζει το βιβλίο απνευστί. Κι αυτό γιατί οι σφιχτά δομημένοι χαρακτήρες τόσο της Τζόαν όσο και του γιού της, καθηλώνουν ενώ κάθε απόφαση που καλείται να πάρει η νεαρή μητέρα και που μπορεί να είναι είτε σωτήρια είτε μοιραία για τη ζωή τους, ενδεχομένως τοποθετεί και τον ίδιο τον αναγνώστη στη δύσκολή της θέση και τον καλεί να συμπάσχει και να συμμετέχει μαζί της σε κάθε της επόμενο βήμα γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι για μια μητέρα το ένστικτο της προστασίας του μικρού της είναι πέρα και πάνω από όλα.

Το βιβλίο "Άγριο βασίλειο" της Τζιν Φίλιπς κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και είναι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως που μεταφράζεται στην Ελληνική γλώσσα ενώ πρόκειται να μεταφερθεί στον κινηματογράφο.