Διαβάζω και προτείνω: Ο μαγικός τάρανδος της Όλι της Nicola Killen

26 Δεκεμβρίου σήμερα κι ακόμη έχουμε τα Χριστούγεννα μέσα μας. Στον απόηχο της πιο όμορφης γιορτής του χρόνου, μετράμε μέρες πια για να τον αποχαιρετίσουμε. Αν και στο δικό σας σπίτι, όπως και στο δικό μας άλλωστε, ο Άγιος Βασίλης έρχεται την Πρωτοχρονιά, τότε προλαβαίνετε ακόμη να αγοράσετε τα δωράκια που "θα φέρει" στα παιδιά. Πάντα στα δικά μου παιδιά, μαζί με τα παιχνίδια και τα άλλα μικρά gadgets που θα ζητήσουν, φροντίζω να τους χαρίσω ένα βιβλίο. Κι αν ακόμη ψάχνετε για ένα όμορφο βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε μαζί με τα παιδιά, θα σας προτείνω σήμερα ένα από εκείνα που δεν περνούν απαρατήρητα στο ράφι ενός βιβλιοπωλείου - το βιβλίο "Ο μαγικός τάρανδος της Όλι" της Nicola Killen.

Αυτό που σίγουρα θα εντυπωσιάσει τα παιδιά με την πρώτη ματιά, είναι η ασπρόμαυρη εικονογράφηση, που όμως χρωματίζεται από τις κόκκινες λεπτομέρειες που η συγγραφέας επιλέγει να τονίσει αλλά και τα μικρά "παράθυρα" που δένουν άψογα με αυτό που περιγράφεται σε κάθε του σελίδα.

Παρόλο που η ασπρόμαυρη εικογράφηση είναι κάτι που δεν συνηθίζεται στα παιδικά βιβλία, εκεί που τα παιδιά ζητούν ζωηρές εικόνες για να συμπληρώσουν στο μυαλό τους την ιστορία που θα διαβάσουν, εντούτοις τα παιδιά μου λάτρεψαν αυτή την αφαιρετική οπτική μιας ούτως ή άλλως γλυκιάς ιστορίας. 

Η μικρή Όλι, που λατρεύει τους ταράνδους, θα ζήσει ένα βράδυ Παραμονής Χριστουγέννων το απόλυτο όνειρο: μέσα στη νύχτα θα ακούσει ένα παράξενο γκλιν, γκλιν, γκλον που θα την ξυπνήσει και θα την κάνει να αναρωτηθεί τι να είναι. Αποφασισμένη να το ανακαλύψει, θα συναντήσει έναν από τους ταράνδους του Άη Βασίλη και μαζί του θα ζήσει μια μαγική περιπέτεια πετώντας στη ράχη του μέχρι που εκείνος θα πρέπει πια να την αποχαιρετήσει για να σύρει το έλκηθρο του αγαπημένου Αγίου των παιδιών.

Το βιβλίο της Nicola Killen "Ο μαγικός τάρανδος της Όλι" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και είναι μια πολύ καλή επιλογή δώρου για αυτές τις γιορτινές ημέρες.

Τί έφτιαξα για το χριστουγεννιάτικο bazaar του σχολείου μας

Πριν από ένα μήνα περίπου έλαβα ένα χαρτί από το σχολείο της κόρης μου στο οποίο μας ενημέρωναν ότι καλούμαστε σε συνάντηση γονέων για να οργανώσουμε τα τί και τα πώς της ετήσιας εκπαιδευτικής εκδρομής των μαθητών της ΣΤ' τάξης και των γονέων τους στην Αθήνα. Η εκδρομή αυτή είναι παράδοση για εμάς εδώ (στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον) γιατί εκτός από του ότι είναι ένα ταξίδι στην πρωτεύουσα, είναι η πρώτη εκδρομή των παιδιών στην οποία προβλέπεται διανυκτέρευση. Που σημαίνει ευχάριστες νυχτερινές βόλτες μέσα στο ξενοδοχείο, εξορμήσεις στα δωμάτια, πρωινά με φωνές χαράς και πολλά άλλα τέτοια. Για να χρηματοδοτηθεί μέρος των εξόδων αυτής της εκδρομής λοιπόν, μεταξύ άλλων, οργάνωνεται κάθε χρόνο ένα bazaar με κατασκευές και λιχουδιές από τους γονείς και τους μαθητές της ΣΤ' κι έτσι μειώνεται το κόστος συμμετοχής ανά μαθητή. Φέτος η συμμετοχή και τα έργα που πωλήθηκαν νομίζω ότι ξεπέρασαν κάθε προηγούμενη χρονιά αλλά και κάθε προσδοκία κι αυτό αποδείχτηκε από την πολύ καλή διάθεση των γονέων να αφιερώσουν λίγο από τον ούτως ή άλλως λιγοστό χρόνο τους και να καλύψουν εξ ολοκλήρου το κόστος των υλικών κατασκευής, αλλά και από το κέφι και την λαχτάρα των παιδιών να συμμετέχουν στην κατασκευή και στην πώληση των εκθεμάτων. Σήμερα ξεκινά η τελευταία βδομάδα του bazaar και κορυφώνεται την Τετάρτη, ημέρα παραλαβής των βαθμών αλλά και διάθεσης γλυκισμάτων για μικρούς και μεγάλους. Δυστυχώς δεν έχω κάποια καλή φωτογραφία από τον πάγκο του bazaar, θα σας δείξω όμως τι φτιάξαμε εμείς. 

Αυτά τα στολίδια έχει πολύ καιρό που τα έβαλα στο μάτι...Ήθελα πάση θυσία να τα φτιάξω κι όταν ήρθε η ώρα του bazaar, ήταν τα πρώτα που δήλωσα ότι θα ετοιμάσω. Τις ροδέλες ξύλου τις προμηθεύτηκα από το λατρεμένο mpomponieradiko που πάντα βρίσκω ό,τι αναζητώ. Μπογιά μαυροπίνακα βρήκα -ευτυχώς- σε μικρή ποσότητα σε κατάστημα με είδη Η/Υ και γραφικής ύλης ενώ chalk marker, βρήκα εντελώς τυχαία σε μεγάλο βιβλιοπωλείο της πόλης μου, μια και η αρχική σκέψη ήταν να ζωγραφιστούν μόνο με ανεξίτηλο μαρκαδόρο. Η κόρη μου, η φίλη της, η μαμά της κι εγώ, μέσα σε ένα απόγευμα, μεταξύ καφέ και κουβεντούλας, φτιάξαμε είκοσι τέτοια στολίδια. Και πήγαν πολύ καλά στον πάγκο. Έτσι λίγες μέρες μετά, αφού ξεκίνησα να φτιάχνω και πάλι κάποια για να δωρίσω σε αγαπημένα πρόσωπα, ετοίμασα καμιά δεκαριά ακόμη και ξαναέστειλα στο σχολείο. Tα έχω ερωτευτεί πραγματικά και είμαι σίγουρη ότι θα τα ξαναφτιάξω στο μέλλον!

Για τις υπόλοιπες κατασκευές κινήθηκα σε αρκετά γνωστά μονοπάτια. Ένα άλλο απόγευμα και πάλι μεταξύ καφέ και κουβεντούλας, μαζί με άλλη μαμά συμμαθήτριας της κόρης μου, ετοιμάστηκαν είκοσι βαζάκια κεραλοιφής με βιταμίνη Ε και στάλθηκαν στο σχολείο. Και ειδικά για τις κεραλοιφές, έχω λάβει παραγγελίες και από τη δουλειά μου!

Ετοίμασα - μόνη αυτή τη φορά- σε χρόνο ρεκόρ (μέσα σε ένα απόγευμα) πέντε κορδέλες με φελτ, από αυτές που ήδη έχω δείξει πολλές φορές μέσα από το blog. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία διαθέσιμη στον πάγκο!

Τέλος, χτες ετοιμάστηκαν και εστάλλησαν σήμερα στο σχολείο, μπισκότα βουτύρου με ζαχαρόπαστα σε σχήμα χιονονιφάδας, μέσα σε ατομική συσκευασία. Αυτά δεν ξέρω πως θα τα πάνε, άλλα κάτι μου λέει ότι δεν θα μείνει ψίχουλο χιχιχι.

Και κάπως έτσι θα ολοκληρωθεί το bazaar της φετινής ΣΤ' Δημοτικού. Έπειτα μπαίνουμε πλέον στην τελική ευθεία για τον στόχο όλου αυτού και αρχές της χρονιάς πλέον ετοιμαζόμαστε. Αθήνα σου ερχόμαστε!!!

Διαβάζω και προτείνω: Το αστεράκι της αγάπης της Σταυρούλας Κάτσου-Καντάνη

Διάβασα πριν λίγες μέρες μια φράση που φανερώνει μια μεγάλη αλήθεια. Ήταν αυτή "Εκείνος που δεν έχει τα Χριστούγεννα στην καρδιά του, δεν θα τα βρει ποτέ κάτω από ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο" (Roy L.Smith) - κι έτσι είναι. Ψάχνοντας το νόημα αυτών των ημερών, κατέξηξα στην απλή αλήθεια των Χριστουγέννων: τα Χριστούγεννα είναι (ή θα έπρεπε να είναι) απλόχερη και ανιδιοτελής αγάπη. Αγάπη εξεφρασμένη με τον δικό μας τρόπο ο καθένας, προς στα παιδιά μας, το ταίρι μας, τους φίλους μας, τους γονείς μας, προς όλα τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, τα δώρα, τα γλυκίσματα, οι γιορτινές βόλτες και τα τραπεζώματα και όλα όσα με φροντίδα ετοιμάζουμε για τους δικούς μας, είναι κι αυτά εκφράσεις αυτής της αγάπης και της προσφοράς μας.

Ήθελα λοιπόν να σας γράψω για ένα τόσο δα βιβλιαράκι που μιλάει για την απλόχερη και ανιδιοτελή αγάπη μέσα από μια τρυφερή ιστορία. Μια ιστορία γραμμένη με ευαισθησία, σαν να την έχει γράψει ένα μικρό παιδί και με καταπληκτική εικονόγραφηση, που πραγματικά δένει πολύ με το κείμενο, αφού είναι κι αυτή εξαιρετικά γλυκιά και αθώα. Πρόκειται για το βιβλίο "Το αστεράκι της αγάπης" της Σταυρούλας Κάτσου-Καντάνη, που επανεκδόθηκε πολύ πρόσφατα.

Το βιβλίο αυτό λοιπόν μιλά για ένα μικρό αστεράκι, που στον ουρανό όπου βρισκόταν, δεν εισέπραττε αγάπη από τα άλλα αστέρια παρά μόνο κοροϊδία και ζήλεια. Κι ευαίσθητο καθώς ήταν, δεν άντεχε τη ζωή εκεί στον ουρανό και συχνά κατέβαινε ως τη Γη για να βοηθήσει τα μικρά παιδιά. Μια τέτοια βραδιά λοιπόν κι αφού μόλις είχε βοηθήσει ένα άρρωστο παιδί, συνάντησε ένα μεγάλο αστέρι. Ένα καθόλου τυχαίο αστέρι, αφού η βραδιά εκείνη ήταν η νύχτα της γέννησης του Χριστού και το αστέρι ήταν το αστέρι της Βηθλεέμ. Το αστέρι λοιπόν όχι μόνο δεν περιφρόνησε το αστεράκι αλλά του έδειξε ότι πρέπει να πιστέψει στον εαυτό του και στη δύναμη της μεγάλης αγάπης που έκρυβε μέσα του. Κι έτσι τη μαγική εκείνη νύχτα, το αστεράκι βρέθηκε στη φάντη του νεογέννητου Χριστού και χάρη στην ταπεινότητα και την ανιδιοτελή αγάπη του, έγινε το πιο σπουδαίο αστέρι του κόσμου.

Αυτή η χριστουγεννιάτικη ιστορία αγάπης μας άγγιξε βαθιά γιατί παρουσιάζει μια άλλη ανάγνωση της Θείας Γέννησης, απλή αλλά και σπουδαία! Για τις τρυφερές καρδιές των παιδιών, τα Χριστούγεννα είναι ένας χείμαρρος συναισθημάτων, που πλημμυρίζει τις αθώες καρδιές τους. Και μέσα από αυτό το βιβλίο μαθαίνουμε όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, ότι η αγάπη αρκεί, για να έχουμε πάντα Χριστούγεννα στις καρδιές μας.

Το βιβλίο "Το αστεράκι της αγάπης" επανακυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ουρανός, η οποία είναι κατωχυρωμένη επωνυμία των Εκδόσεων Ψυχογιός και έχει τιμηθεί με τον Έπαινο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 2007.

Διαβάζω και προτείνω: Μαγική Ζούγκλα της Τζοάνα Μπάσφορντ

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια πολύ λίγοι γνώριζαν τον όρο "θεραπευτική τέχνη" κι ακόμη λιγότεροι τη δοκίμαζαν. Κι εγώ η ίδια πολύ πρόσφατα έμαθα για τα βιβλία της "θεραπευτικής τέχνης" ή "ζωγραφικής για ενήλικες" (αν και δεν θεωρώ ότι αυτού του είδους η ζωγραφική απευθύνεται μόνο σε ενήλικες ή αντίστροφα ότι γενικά η ζωγραφική απευθύνεται μόνο σε παιδιά) και μόλις πριν από λίγες βδομάδες ολοκλήρωσα το πρώτο μου μοτίβο από το βιβλίο της Τζοάνα Μπάσφορντ "Μαγική Ζούγκλα".

Η Τζοάνα Μπάσφορντ θεωρείται πρωτοπόρος του είδους των βιβλίων θεραπευτικής τέχνης παγκοσμίως. Μέσα από τα ευφάνταστα και ολοζώντανα μοτίβα της μπορεί ο καθένας να δημιουργήσει το δικό του έργο τέχνης, με συνδυασμούς χρωμάτων που θα επιλέξει ο ίδιος και που είτε αντιστοιχούν στην πραγματικότητα είτε ανήκουν στη σφαίρα του φανταστικού. Δεν υπάρχουν περιορισμοί και εκεί ακριβώς είναι η ιδιαιτερότητα: αυτού του είδους η ζωγραφική όχι μόνο χαλαρώνει και διώχνει το άγχος, αλλά απελευθερώνει το νου και πραγματικά σε κάνει να ξεχνάς τις έννοιες και τους προβληματισμούς σου ενώ το μόνο που σκέφτεσαι είναι πόσο όμορφα θα χρωματίσεις το μοτίβο της επιλογής σου. Στο συγκεκριμένο βιβλίο της Μπάσφορντ, τα ζώα και πουλιά της ζούγκλας εναλλάσσονται με την τροπική βλάστιση και δημιουργούν ένα ιδιόμορφο και πολύπλοκο γρίφο που λύνεται αμέσως μόλις αρχίζει να παίρνει χρώμα.

Την πρώτη φορά που αποφάσισα να ξεκινήσω να χρωματίζω το πρώτο μου μοτίβο, ήμουν πραγματικά πολύ στρεσαρισμένη. Είχα μία πολύ δύσκολη μέρα στο γραφείο, είχα μια έντονη διαφωνία με τη μεγάλη μου κόρη (προεφηβεία βλέπετε), είχα μαλώσει τα δυο μικρότερα πιτσιρίκια μου και γενικά υπήρχε μεγάλη ένταση τόσο στο σπίτι όσο και μέσα μου. 

Το πιστεύετε ότι μια ώρα μετά είχα χαλαρώσει απίστευτα και είχα αποβάλλει όλη την αρνητική μου ενέργεια; Διαπίστωσα ότι η απόλυτη συγκέντρωση σε μια τέτοια δραστηριότητα μπορεί πραγματικά να ταξιδέψει το νου και να χαρίσει στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης που όλοι μας έχουμε ανάγκη στην τρελή εποχή που ζούμε!

Το βιβλίο της Τζοάνα Μπάσφορντ "Μαγική Ζούγκλα" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός καθώς επίσης και τα υπόλοιπα βιβλία της "Μαγεμένο Δάσος", "Μυστικός Κήπος", "Απέραντος Ωκεανός" αλλά και το γιορτινό "Χριστούγεννα".

Ανυπομονώ να ολοκληρώσω τη "Ζούγκλα"μου και να ξεκίνησω το ταξίδι μου και σε άλλους μαγικούς κόσμους!

Giveaway – Μία τούρτα με ζαχαρόπαστα από τη Liliacakes-Cake Designer

Για όλους εσάς που αγαπάτε τις ζαχαροτεχνίες, σας έχω σήμερα ένα γλυκό giveaway. Σε συνεργασία με τη Lilia από το Liliacakes - Cake Designer, ένας τυχερός/τυχερή μπορεί να κερδίσει μία υπέροχη τούρτα για δώδεκα άτομα, σε σχέδιο και γεύση που θα επιλέξει ο ίδιος/α και σε συνεννόηση με τη Lilia.

Τη δουλειά της Lilia είχα τη χαρά να γευτώ όταν όντας καλεσμένη σε party συμμαθήτριας του γιου μου, η υπέροχη τούρτα της μικρής εορτάζουσας κέρδισε τις εντυπώσεις! Μία τριώροφη τούρτα, με χρυσή κορώνα στην κορυφή, χειροποίητα βρώσιμα λουλούδια, πολλές ανάγλυφες λεπτομέρειες και επιπλέον εύγευστο παντεσπάνι και πλούσια κρέμα. Είναι η τούρτα που βλέπετε στη φωτογραφία που ακολουθεί και που, νομίζω θα συμφωνήσετε, μπορεί να γίνει η πρωταγωνίστρια ενός party.

Ήδη την περίοδο εκείνη ετοίμαζα το party της μεγάλης μου κόρης με θέμα του το paintball (που το γιορτάσαμε σε κλειστό χώρο paintball) και όπως ήταν αναμενόμενο επέλεξα την τούρτα μας από τη Lilia. Αφού μίλησα αρκετά μαζί της για το τι θέλαμε η μικρή κι εγώ, καταλήξαμε στην διώροφη τούρτα που βλέπετε με παντεσπάνι μπανάνας και κρέμα λευκής σοκολάτας – και πραγματικά ήταν από τις πιο όμορφες και εύγεστες τούρτες με ζαχαρόπαστα που έχω δοκιμάσει ποτέ μου!

Το προσκλητήριο για το paintball party μας

Η απίθανη τούρτα μας

Και βέβαια στο party της μικρής μου τον προηγούμενο μήνα, δεν μπορούσα παρά να επιλέξω την τούρτα μας από τα μαγικά χεράκια της Lilia, σε διαφορετικούς συνδυασμούς γεύσεων αυτή τη φορά, ενώ για το party του γιου μου που θα γίνει τον Φεβρουάριο, ήδη από τώρα ψάχνω ιδέες για την τούρτα, αφού έχουμε επιλέξει το θέμα.

Μέσα από τη σελίδα της στο Facebook που παρουσιάζει τις τούρτες αλλά και τα μπισκότα της, μπορείτε να βρείτε πραγματικά έργα τέχνης από ζάχαρη, που πολλές φορές δεν πιστεύει κανείς ότι δεν είναι ψεύτικα αλλά τρώγονται! Κι επιπλέον, οι γεύση τόσο της ζαχαρόπαστάς της όσο και του παντεσπανιού/κρέμας με τους πολλούς και πρωτότυπους συνδυασμούς, απογειώνουν το τελικό αποτέλεσμα κάθε γλυκού.

Τα βήματα για να συμμετέχετε στο giveaway είναι τα παρακάτω:

- Να κάνετε like στη σελίδα του Crafts and me στο Facebook.

- Να κάνετε like στη σελίδα της Lilia το Liliacakes - Cake Designer στο Facebook.

- Να αφήσετε ένα σχόλιο κάτω από τη φωτογραφία του διαγωνισμού που θα βρείτε εδώ.

Αν θέλετε να κοινοποιήσετε το διαγωνισμό για να το μάθουν και οι φίλοι σας, θα χαρούμε πολύ!

ΟΡΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ: 

1. Ο διαγωνισμός ξεκινά σήμερα Δευτέρα 23 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει μέχρι τα μεσάνυχτα της Τρίτης 31 Οκτωβρίου.

2. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν μόνο οι κάτοικοι Ελλάδας.

3. Μπορείτε να συμμετέχετε με μόνο ένα σχόλιο ανά προφίλ στο Facebook.

4. Ο νικητής θα αναδειχθεί με κλήρωση και μέσω του random.org και το όνομά του θα ανακοινωθεί με update της παρούσας ανάρτησης μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού, την επόμενη μέρα Τετάρτη 1 Νοεμβρίου.

5. Ο νικητής θα ειδοποιηθεί με απάντηση στο σχόλιό του στο Facebook και θα πρέπει να απαντήσει εντός 5 ημερών από τη στιγμή που θα δημοσιευτεί το όνομά του. Σε αντίθετη περίπτωση η κλήρωση επαναλαμβάνεται.

6. Ο νικητής, τόσο για την επιλογή της τούρτας όσο και για την ημερομηνία παραλαβής της, θα συνεννοηθεί απευθείας με τη Lilia, κατόπιν διαθεσιμότητας από πλευράς της για την επιλογή σχεδίου και ημερομηνίας.

Καλή επιτυχία σε όλους!

UPDATE!

Ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε και νικήτρια αναδείχτηκε η

Theano Batzogianni!

Συγχαρητήρια στην τυχερή!

Διαβάζω και προτείνω: Γλυκό τραγούδι της Λεϊλά Σλιμανί

Ένα από τα βιβλία που πιστεύω ότι θα με στοιχειώνει για πολύ καιρό ακόμη είναι το "Γλυκό Τραγούδι" της Γαλλομαροκινής συγγραφέως Λεϊλά Σλιμανί - "Chancon Douce" ο ακριβής γαλλικός τίτλος, αποδόθηκε αυτούσιος στα ελληνικά και προέρχεται από δημοφιλές, μερικά χρόνια πριν, παιδικό τραγουδάκι στη Γαλλία, με αμφίσημη σημασία στο εν λόγω βιβλίο.

Η ιστορία του είναι απλή και συνάμα τρομακτική: μία νέα γυναίκα, η Μιριάμ, όντας νέα μαμά δύο μικρών παιδιών, κλεισμένη σε ένα μικρό και ενίοτε, στα μάτια της, πνιγηρό διαμέρισμα του Παρισιού, αποφασίζει να ξαναβγεί στον εργασιακό στίβο και να εξασκήσει το επάγγελμα των ονείρων της, τη δικηγορία.Ο σύζυγός της Πολ, ο οποίος είναι μουσικός παραγωγός σε στούντιο ηχογράφησης, αν και απρόθυμος αρχικά, δεν θα της φέρει εμπόδια. Αποφασίζουν λοιπόν να εμπιστευτούν τα δύο τους παιδιά, τη Μιλά και τον Αντάμ, σε νταντά. Μετά από συνεντεύξεις με αρκετές υποψήφιες, θα καταλήξουν στη Λουίζ, που θα αποτελέσει, φαινομενικά, την τέλεια νταντά. Έτσι λοιπόν θα εμπιστευτούν τα δύο τους αγγελούδια - όπως κάνουν πολλά εκατομμύρια ζευγάρια σε ολόκληρο τον κόσμο- σε μία άγνωστη γυναίκα για να αφοσιωθούν πλέον σχεδόν ολοκληρωτικά, στις καριέρες τους. 

Αυτό που με συντάραξε στο συγκεκριμένο βιβλίο, που προσωπικά θα χαρακτήριζα ένα ψυχογράφημα της εποχής μας, δεν είναι η τραγική κατάληξη και το τρομακτικό τέλος που επιφυλάσσει η ιστορία στους πρωταγωνιστές και που παρεπιπτόντως βασίστηκε σε αληθινό περιστατικό - άλλωστε ήδη από την πρώτη φράση του βιβλίου "Το μωρό πέθανε", εύκολα συμπεραίνει κανείς τι έχει συμβεί - αλλά οι πολλές πικρές αλήθειες που βρήκα μέσα στο γραπτό της Σλιμανί, σε ότι αφορά τις οικογενειακές και συζυγικές σχέσεις (πόσο έτοιμη είναι μία γυναίκα να γίνει μητέρα και πόσο μπορεί ο συζυγός της να σταθεί αρωγός στις δύσκολιες που θα έρθουν), τις πολιτισμικές διαφορές, τις ταξικές αντιλήψεις, την εξουσία, την υποβόσκουσα ρατσιστική αντιμετώπιση οτιδήποτε διαφορετικού και ξένου (η ίδια η πρωταγωνίστρια, αν και ξένη, δεν θέλει να προσλάβει νταντά με μαντίλα) αλλά και την ελαφρότητα μέσα με την οποία αντιλαμβάνονται τα σύγχρονα ζευγάρια του πόσο αναγκαστικά αλλάζει η ζωή τους όταν φέρνουν στον κόσμο ένα παιδί. 

Ένα σωρό διαπιστώσεις και ερωτήματα ξεπηδούν μέσα από κάθε σελίδα χωρίς σε καμία περίπτωση να παρασύρουν σε συναισθηματικές εξάρσεις τον αναγνώστη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: ενώ τελειώνοντας το βιβλίο θα μπορούσα να είχα εξοργιστεί με τη Λουίζ αλλά και ταυτόχρονα να την λυπάμαι για το θλιβερό παρελθόν της, το τραγικό παρόν της και το ανύπαρκτο μέλλον της, τελικά τίποτα από τα δύο συναισθήματα δεν ένιωσα. Κι αυτό γιατί η Σλιμανί, με τον απλό και συμπαγή της λόγο, δεν αφήνει περιθώρια για συναισθηματισμούς και στεναχώριες. Χωρίς να παίζει το ρόλο του κατηγόρου ή του υπερασπιστή των ηρώων της, επιτρέπει στον αναγνώστη να θέσει τα δικά του ερωτήματα για την τροπή που παίρνει η ιστορία...

Το "Γλυκό Τραγούδι" βραβεύτηκε με το γαλλικό βραβείο Prix Goncourt και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.