Διαβάζω και προτείνω: Ο μαγικός τάρανδος της Όλι της Nicola Killen

26 Δεκεμβρίου σήμερα κι ακόμη έχουμε τα Χριστούγεννα μέσα μας. Στον απόηχο της πιο όμορφης γιορτής του χρόνου, μετράμε μέρες πια για να τον αποχαιρετίσουμε. Αν και στο δικό σας σπίτι, όπως και στο δικό μας άλλωστε, ο Άγιος Βασίλης έρχεται την Πρωτοχρονιά, τότε προλαβαίνετε ακόμη να αγοράσετε τα δωράκια που "θα φέρει" στα παιδιά. Πάντα στα δικά μου παιδιά, μαζί με τα παιχνίδια και τα άλλα μικρά gadgets που θα ζητήσουν, φροντίζω να τους χαρίσω ένα βιβλίο. Κι αν ακόμη ψάχνετε για ένα όμορφο βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε μαζί με τα παιδιά, θα σας προτείνω σήμερα ένα από εκείνα που δεν περνούν απαρατήρητα στο ράφι ενός βιβλιοπωλείου - το βιβλίο "Ο μαγικός τάρανδος της Όλι" της Nicola Killen.

Αυτό που σίγουρα θα εντυπωσιάσει τα παιδιά με την πρώτη ματιά, είναι η ασπρόμαυρη εικονογράφηση, που όμως χρωματίζεται από τις κόκκινες λεπτομέρειες που η συγγραφέας επιλέγει να τονίσει αλλά και τα μικρά "παράθυρα" που δένουν άψογα με αυτό που περιγράφεται σε κάθε του σελίδα.

Παρόλο που η ασπρόμαυρη εικογράφηση είναι κάτι που δεν συνηθίζεται στα παιδικά βιβλία, εκεί που τα παιδιά ζητούν ζωηρές εικόνες για να συμπληρώσουν στο μυαλό τους την ιστορία που θα διαβάσουν, εντούτοις τα παιδιά μου λάτρεψαν αυτή την αφαιρετική οπτική μιας ούτως ή άλλως γλυκιάς ιστορίας. 

Η μικρή Όλι, που λατρεύει τους ταράνδους, θα ζήσει ένα βράδυ Παραμονής Χριστουγέννων το απόλυτο όνειρο: μέσα στη νύχτα θα ακούσει ένα παράξενο γκλιν, γκλιν, γκλον που θα την ξυπνήσει και θα την κάνει να αναρωτηθεί τι να είναι. Αποφασισμένη να το ανακαλύψει, θα συναντήσει έναν από τους ταράνδους του Άη Βασίλη και μαζί του θα ζήσει μια μαγική περιπέτεια πετώντας στη ράχη του μέχρι που εκείνος θα πρέπει πια να την αποχαιρετήσει για να σύρει το έλκηθρο του αγαπημένου Αγίου των παιδιών.

Το βιβλίο της Nicola Killen "Ο μαγικός τάρανδος της Όλι" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και είναι μια πολύ καλή επιλογή δώρου για αυτές τις γιορτινές ημέρες.

Τί έφτιαξα για το χριστουγεννιάτικο bazaar του σχολείου μας

Πριν από ένα μήνα περίπου έλαβα ένα χαρτί από το σχολείο της κόρης μου στο οποίο μας ενημέρωναν ότι καλούμαστε σε συνάντηση γονέων για να οργανώσουμε τα τί και τα πώς της ετήσιας εκπαιδευτικής εκδρομής των μαθητών της ΣΤ' τάξης και των γονέων τους στην Αθήνα. Η εκδρομή αυτή είναι παράδοση για εμάς εδώ (στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον) γιατί εκτός από του ότι είναι ένα ταξίδι στην πρωτεύουσα, είναι η πρώτη εκδρομή των παιδιών στην οποία προβλέπεται διανυκτέρευση. Που σημαίνει ευχάριστες νυχτερινές βόλτες μέσα στο ξενοδοχείο, εξορμήσεις στα δωμάτια, πρωινά με φωνές χαράς και πολλά άλλα τέτοια. Για να χρηματοδοτηθεί μέρος των εξόδων αυτής της εκδρομής λοιπόν, μεταξύ άλλων, οργάνωνεται κάθε χρόνο ένα bazaar με κατασκευές και λιχουδιές από τους γονείς και τους μαθητές της ΣΤ' κι έτσι μειώνεται το κόστος συμμετοχής ανά μαθητή. Φέτος η συμμετοχή και τα έργα που πωλήθηκαν νομίζω ότι ξεπέρασαν κάθε προηγούμενη χρονιά αλλά και κάθε προσδοκία κι αυτό αποδείχτηκε από την πολύ καλή διάθεση των γονέων να αφιερώσουν λίγο από τον ούτως ή άλλως λιγοστό χρόνο τους και να καλύψουν εξ ολοκλήρου το κόστος των υλικών κατασκευής, αλλά και από το κέφι και την λαχτάρα των παιδιών να συμμετέχουν στην κατασκευή και στην πώληση των εκθεμάτων. Σήμερα ξεκινά η τελευταία βδομάδα του bazaar και κορυφώνεται την Τετάρτη, ημέρα παραλαβής των βαθμών αλλά και διάθεσης γλυκισμάτων για μικρούς και μεγάλους. Δυστυχώς δεν έχω κάποια καλή φωτογραφία από τον πάγκο του bazaar, θα σας δείξω όμως τι φτιάξαμε εμείς. 

Αυτά τα στολίδια έχει πολύ καιρό που τα έβαλα στο μάτι...Ήθελα πάση θυσία να τα φτιάξω κι όταν ήρθε η ώρα του bazaar, ήταν τα πρώτα που δήλωσα ότι θα ετοιμάσω. Τις ροδέλες ξύλου τις προμηθεύτηκα από το λατρεμένο mpomponieradiko που πάντα βρίσκω ό,τι αναζητώ. Μπογιά μαυροπίνακα βρήκα -ευτυχώς- σε μικρή ποσότητα σε κατάστημα με είδη Η/Υ και γραφικής ύλης ενώ chalk marker, βρήκα εντελώς τυχαία σε μεγάλο βιβλιοπωλείο της πόλης μου, μια και η αρχική σκέψη ήταν να ζωγραφιστούν μόνο με ανεξίτηλο μαρκαδόρο. Η κόρη μου, η φίλη της, η μαμά της κι εγώ, μέσα σε ένα απόγευμα, μεταξύ καφέ και κουβεντούλας, φτιάξαμε είκοσι τέτοια στολίδια. Και πήγαν πολύ καλά στον πάγκο. Έτσι λίγες μέρες μετά, αφού ξεκίνησα να φτιάχνω και πάλι κάποια για να δωρίσω σε αγαπημένα πρόσωπα, ετοίμασα καμιά δεκαριά ακόμη και ξαναέστειλα στο σχολείο. Tα έχω ερωτευτεί πραγματικά και είμαι σίγουρη ότι θα τα ξαναφτιάξω στο μέλλον!

Για τις υπόλοιπες κατασκευές κινήθηκα σε αρκετά γνωστά μονοπάτια. Ένα άλλο απόγευμα και πάλι μεταξύ καφέ και κουβεντούλας, μαζί με άλλη μαμά συμμαθήτριας της κόρης μου, ετοιμάστηκαν είκοσι βαζάκια κεραλοιφής με βιταμίνη Ε και στάλθηκαν στο σχολείο. Και ειδικά για τις κεραλοιφές, έχω λάβει παραγγελίες και από τη δουλειά μου!

Ετοίμασα - μόνη αυτή τη φορά- σε χρόνο ρεκόρ (μέσα σε ένα απόγευμα) πέντε κορδέλες με φελτ, από αυτές που ήδη έχω δείξει πολλές φορές μέσα από το blog. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία διαθέσιμη στον πάγκο!

Τέλος, χτες ετοιμάστηκαν και εστάλλησαν σήμερα στο σχολείο, μπισκότα βουτύρου με ζαχαρόπαστα σε σχήμα χιονονιφάδας, μέσα σε ατομική συσκευασία. Αυτά δεν ξέρω πως θα τα πάνε, άλλα κάτι μου λέει ότι δεν θα μείνει ψίχουλο χιχιχι.

Και κάπως έτσι θα ολοκληρωθεί το bazaar της φετινής ΣΤ' Δημοτικού. Έπειτα μπαίνουμε πλέον στην τελική ευθεία για τον στόχο όλου αυτού και αρχές της χρονιάς πλέον ετοιμαζόμαστε. Αθήνα σου ερχόμαστε!!!

Διαβάζω και προτείνω: Το αστεράκι της αγάπης της Σταυρούλας Κάτσου-Καντάνη

Διάβασα πριν λίγες μέρες μια φράση που φανερώνει μια μεγάλη αλήθεια. Ήταν αυτή "Εκείνος που δεν έχει τα Χριστούγεννα στην καρδιά του, δεν θα τα βρει ποτέ κάτω από ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο" (Roy L.Smith) - κι έτσι είναι. Ψάχνοντας το νόημα αυτών των ημερών, κατέξηξα στην απλή αλήθεια των Χριστουγέννων: τα Χριστούγεννα είναι (ή θα έπρεπε να είναι) απλόχερη και ανιδιοτελής αγάπη. Αγάπη εξεφρασμένη με τον δικό μας τρόπο ο καθένας, προς στα παιδιά μας, το ταίρι μας, τους φίλους μας, τους γονείς μας, προς όλα τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, τα δώρα, τα γλυκίσματα, οι γιορτινές βόλτες και τα τραπεζώματα και όλα όσα με φροντίδα ετοιμάζουμε για τους δικούς μας, είναι κι αυτά εκφράσεις αυτής της αγάπης και της προσφοράς μας.

Ήθελα λοιπόν να σας γράψω για ένα τόσο δα βιβλιαράκι που μιλάει για την απλόχερη και ανιδιοτελή αγάπη μέσα από μια τρυφερή ιστορία. Μια ιστορία γραμμένη με ευαισθησία, σαν να την έχει γράψει ένα μικρό παιδί και με καταπληκτική εικονόγραφηση, που πραγματικά δένει πολύ με το κείμενο, αφού είναι κι αυτή εξαιρετικά γλυκιά και αθώα. Πρόκειται για το βιβλίο "Το αστεράκι της αγάπης" της Σταυρούλας Κάτσου-Καντάνη, που επανεκδόθηκε πολύ πρόσφατα.

Το βιβλίο αυτό λοιπόν μιλά για ένα μικρό αστεράκι, που στον ουρανό όπου βρισκόταν, δεν εισέπραττε αγάπη από τα άλλα αστέρια παρά μόνο κοροϊδία και ζήλεια. Κι ευαίσθητο καθώς ήταν, δεν άντεχε τη ζωή εκεί στον ουρανό και συχνά κατέβαινε ως τη Γη για να βοηθήσει τα μικρά παιδιά. Μια τέτοια βραδιά λοιπόν κι αφού μόλις είχε βοηθήσει ένα άρρωστο παιδί, συνάντησε ένα μεγάλο αστέρι. Ένα καθόλου τυχαίο αστέρι, αφού η βραδιά εκείνη ήταν η νύχτα της γέννησης του Χριστού και το αστέρι ήταν το αστέρι της Βηθλεέμ. Το αστέρι λοιπόν όχι μόνο δεν περιφρόνησε το αστεράκι αλλά του έδειξε ότι πρέπει να πιστέψει στον εαυτό του και στη δύναμη της μεγάλης αγάπης που έκρυβε μέσα του. Κι έτσι τη μαγική εκείνη νύχτα, το αστεράκι βρέθηκε στη φάντη του νεογέννητου Χριστού και χάρη στην ταπεινότητα και την ανιδιοτελή αγάπη του, έγινε το πιο σπουδαίο αστέρι του κόσμου.

Αυτή η χριστουγεννιάτικη ιστορία αγάπης μας άγγιξε βαθιά γιατί παρουσιάζει μια άλλη ανάγνωση της Θείας Γέννησης, απλή αλλά και σπουδαία! Για τις τρυφερές καρδιές των παιδιών, τα Χριστούγεννα είναι ένας χείμαρρος συναισθημάτων, που πλημμυρίζει τις αθώες καρδιές τους. Και μέσα από αυτό το βιβλίο μαθαίνουμε όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, ότι η αγάπη αρκεί, για να έχουμε πάντα Χριστούγεννα στις καρδιές μας.

Το βιβλίο "Το αστεράκι της αγάπης" επανακυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ουρανός, η οποία είναι κατωχυρωμένη επωνυμία των Εκδόσεων Ψυχογιός και έχει τιμηθεί με τον Έπαινο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 2007.