Τι έκανα φέτος το καλοκαίρι

Πέρασαν τρεις μήνες από την τελευταία φορά που έγραψα κάτι στο blog και στο μεταξύ μεσολάβησε ένα καλοκαίρι μοναδικό...Μοναδικό όχι με την έννοια του καταπληκτικού και του απαράμιλλου αλλά με την έννοια του πρωτοφανούς και του ασυνήθιστου...Δεν θα επεκταθώ περισσότερο γιατί ξέρω καλά πως τούτος ο μικροσκοπικός χώρος μου στο διαδίκτυο, ούτε ταιριάζει αλλά και ούτε αρμόζει να αναφερθεί σε περισσότερες λεπτομέρειες...Απλώς, μαζί με όλους κι εγώ, για ένα διάστημα απείχα από κάποια πράγματα, μια και δεν ήξερα τι θα μου ξημερώσει το αύριο...Μόνο όταν (ας πούμε) ηρέμησε λίγο η κατάσταση, αποφάσισα να ασχοληθώ με κατιτί για να γεμίσω δημιουργικά τον χρόνο που είχα...Τί έκανα λοιπόν φέτος το καλοκαίρι;

Όχι πολλά τελικά είναι η απάντηση...Ασχολήθηκα όμως επιτέλους (!) με τη ραπτομηχανή μου. Μετά από ένα νυχτερινό μαραθώνιο και στην προσπάθειά μου να ράψω ένα baby busy tag blanket, είχα τελικά αυτό το αποτέλεσμα:

Εντάξει, δεν το λες κι ό,τι καλύτερο, ένα πρωτόλειο ήταν, αλλά εγώ πείσμωσα...Είναι μία τόσο μα τόσο εύκολη κατασκευή, ακόμη και για μία πρωτάρα στο ράψιμο, όπως εγώ, κι επομένως δεν είχα καμιά δικαιολογία...Έτσι μερικές μέρες μετά και με αφορμή τη βάφτιση της μικρανιψιάς του συζύγου μου, σκέφτηκα "ή τώρα ή ποτέ" κι έκανα αυτό:

Αν και είμαι αρκετά αυστηρός κριτής του εαυτού μου, νομίζω ότι έκανα μία αξιοπρεπή προσπάθεια κι αν εξαιρέσει κανείς (κάνει τα στραβά μάτια εν ολίγοις) τις στραβές βελονιές, νομίζω ότι ε δεν είναι και για πέταμα...Τι λέτε τα κατάφερα;;;

Μαζί ετοίμασα και μία λιλά-κίτρινη (αγαπημένος χρωματικός συνδυασμός) tutu καθώς και μία ταιριαστή κορδέλα για τα μαλλιά για τη μικρούλα και όλα μαζί έγιναν ένα όμορφο πακέτο και χαρίστηκαν με πολύ αγάπη, όπως όλα τα χειροποίητα αντικείμενα που φτιάχνω για τους αγαπημένους μου...

Δεν έκανα όμως μόνο αυτά...Με αφορμή την (για ακόμη μια φορά εξαιρετική) ιδέα της Άννας από το In my closet ετοίμασα και κάτι για το καλοκαίρι - ένα mobile από κοχύλια και θαλασσόξυλα...

...αλλά και το πανεύκολο και πεντανόστιμο παγωτό σε μεριδούλες της Λίτσας (αυτό το έκανα περισσότερες από μία φορές φέτος το καλοκαίρι και πάντα μα πάντα δεν έμενε ούτε ένα!).

Για το τέλος θα κλείσω με μία αναφορά στις μαρμελάδες που έφτιαξα για να έχω απόθεμα για το φετινό χειμώνα...Καθώς οικογενειακώς τις "τσακίζουμε", επιδίωξα να κάνω και σε περισσότερη ποσότητα αλλά και σε μεγαλύτερη γευστική ποικιλία...Έτσι εκτός από τη μαρμελάδα φράουλα που είχα φτιάξει και πέρσυ (αλλά τελικά δεν μας έφτασε!), έκανα και μαρμελάδα βερύκοκο-νεκταρίνι αλλά και μαρμελάδα σύκο, με σύκα από το δέντρο μας στη Χαλκιδική, με τις συνταγές που πολύ ευγενικά μοιράστηκε μαζί μου η γλυκύτατη Δώρα, εμπνεύστρια και δημιουργός του απίθανου Love for sugar. Ειδικά για τη μαρμελάδα σύκο, αν και δεν είμαι καθόλου φίλος αυτού του φρούτου, η γεύση της αποδείχτηκε ασυναγώνιστη και πέρα από κάθε προσδοκία...

Από τη στιγμή της δημιουργίας της μαρμελάδας βερύκοκο-νεκταρίνι...Για δέστε χρώμα απίθανο!

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο Σεπτέμβριο...Έχουμε και γενέθλια αυτό το μήνα, επομένως it' s party time (again)! Καλό φθινόπωρο σε όλους μας!