Κορδέλες για τα μαλλιά από τσόχα και άλλα ... που έπονται!

Ο τελευταίος μήνας βρίσκει τις μέρες μου πολύ γεμάτες-ετοιμασίες για βαφτίσια μωρών δικών μου ανθρώπων, για τα γενέθλια των παιδιών μου, για ένα bazaar, για μια φωτογράφιση (θα σας μιλήσω γι' αυτά άλλη στιγμή)... Είναι πάντως ωραίο να νιώθει κανείς πως έχει πράγματα όμορφα να φτιάξει με τα χέρια του. Πράγματα που και οι άλλοι άνθρωποι εκτιμούν. Είναι εξίσου ωραίο να γνωρίζει ανθρώπους (κι όχι απαραίτητα "από κοντά") που έχουν μεράκι, ταλέντο αλλά και επαγγελματισμό σε ό,τι κάνουν. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η Αθηνά, από την οποία προμηθεύτηκα αυτές τις απίθανες τσόχες.

 

Η φωτογραφία αδικεί πραγματικά τα χρώματα. Όσο για την ποιότητα, ε νομίζω ότι όσοι έχουν πάρει κάτι από την Αθηνά ξέρουν...Κι εγώ που κάποτε σας έλεγα ότι δυσκολεύομαι να βρω καλή ποιότητα τσόχας στην αγορά, ε δεν θα το ξαναπώ, αφού πιά, ξέρω που να απευθυνθώ!

Με αυτές τις απίθανες τσόχες λοιπόν, έφτιαξα τρεις κορδέλες για τις κορούλες μιας φίλης (η μικρότερη μόλις πέντε μηνών!). Μου είχε ζητήσει να τις ετοιμάσω εδώ και αρκετό καιρό, αλλά η αλήθεια είναι πως το αμέλησα...Εύχομαι το τελικό αποτέλεσμα να την αποζημίωσε!

Οι κορδέλες είναι αρκετά εύκολο να φτιαχτούν καθώς στο youtube υπάρχουν πάμπολλα αναλυτικότατα βιντεάκια όπως για παράδειγμα αυτό. Αν πιάνουν τα χέρια σας, είναι και μια καλή ιδέα για δωράκι στη βαφτιστήρα τώρα που πλησιάζει και το Πάσχα...Μπορείτε ακόμη να την φτιάξετε και να την βάλετε επάνω στη λαμπάδα της...νομίζω ότι δεν θα απογοητευτεί!

 

Για να περιαυτολογίσω λίγο: μου αρέσουν πολύ τα πράγματα με τα οποία καταπιάνομαι...Μπορεί να μην έχω διευρύνει τον "ορίζοντα" των δημιουργιών μου (κι αυτό έγινε σκόπιμα) όμως θέλω όσα κάνω να είναι το δυνατόν ολοκληρωμένα και όσο γίνεται πιο όμορφα. Να αρέσουν και σε αυτόν που τα ζητά αλλά και σε αυτόν που θα χαριστούν...Χρόνος δεν υπάρχει πάντα διαθέσιμος βέβαια, αλλά, όπως συμβαίνει και με άλλες μανούλες, δεν με πειράζει να στερηθώ λίγο ύπνο για να ασχοληθώ με τις δημιουργίες μου αφού είναι κάτι που πραγματικά με χαλαρώνει.

Σας στέλνω τα φιλιά μου και τις ευχές μου για να περνάτε καλά...Οι επόμενοι μήνες θα είναι ακόμη πιο ενδιαφέροντες, ακόμη πιο πλήρεις. Ανυπομονώ!

Cook Craft Create τεύχος 3

Αρχή του νέου μήνα και ήρθε επιτέλους η ώρα για να κυκλοφορήσει το τρίτο (δεύτερο στο οποίο συμμετέχει η αφεντιά μου) τεύχος του Cook Craft Create. Και είναι υπέροχο. Είναι χαρούμενο. Είναι τόσο πολύχρωμο και μυρίζει Άνοιξη! Θα σας βάλει στην μπρίζα για να πιάσετε τα ψαλίδια, τα χρώματα και τα νήματα και για να μπείτε στην κουζίνα. Σίγουρα θα σας φτιάξει το κέφι.

Αυτό τον μήνα έγραψα για ένα εύκολο και πρωτότυπο κέρασμα για το σχολείο: χώμα και σκουλήκια! Δεν θα σας πω τίποτα άλλο - διαβάστε το περιοδικό μας για να μάθετε περισσότερα. Θα το βρείτε όπως πάντα εδώ και στη σελίδα του στο Facebook εδώ!

Καλό ξεφύλλισμα!

 

Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια...

...τότε σίγουρα πρέπει να φτιάξεις κάτι! Τι θα είναι αυτό; Λεμονάδα σίγουρα. Ίσως και γρανίτα...Λεμονόπιτα μήπως; Ή καλύτερα μαρμελάδα και γλυκό του κουταλιού; Σε κάθε περίπτωση το σίγουρο είναι ότι αυτή η ξένη παροιμία, εκτός από το νόημά της, ότι δηλαδή όταν σου έρχονται τα δύσκολα (τα ξινά (;) δηλαδή τα λεμόνια) τότε εσύ το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να βρείς κάτι καλό στην όλη κατάσταση (να φτιάξεις κάτι γλυκό δηλαδή λεμονάδα!), τα λέει πολύ καλά και ως πρώτη ανάγνωση: τα λεμόνια προσφέρονται για να κάνουμε ένα σωρό πράγματα...Κι επειδή όπως είπαμε το Pinterest είναι ξεσηκώστρα από τις λίγες, έχει καιρό τώρα που με τριβελίζει κάτι που το συναντώ κι εκεί αλλά και σε ελληνικά blogs...την πολυπαινεμένη lemon curd (λεμονόκρεμα). Έτσι μόλις η καλή μου πεθερούλα με προμήθεψε (για άλλη μια φορά) με λεμόνια από τον κήπο της, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να κάνω lemon curd. Και έκανα...

Καταρχάς αποστείρωσα το βάζο που θα χρησιμοποιούσα με τις οδηγίες του Στέλιου Παρλιάρου γιατί σκέφτηκα ότι μπορεί να κρατήσει (εδώ γελάμε) αρκετό καιρό στο ψυγείο μας, οπότε καλύτερα να είναι σε αποστειρωμένο βάζο για να διατηρηθεί κιόλας. Μετά ακολούθησα μια από τις συνταγές που βρήκα στο διαδίκτυο (αυτή που έβλεπα να επαλαμβάνεται συχνότερα με μικρές παραλλαγές και χωρίς τη χρήση φούρνου μικροκυμάτων-δεν τους συμπαθώ κι ας έχω στο σπίτι). Αν και σε διατροφή εννοείται πως δοκίμασα. Και ξετρελάθηκα. Τελεία. Και θαυμαστικό!

Ύστερα έδωσα και στα παιδιά να δοκιμάσουν...πάνω στη φέτα τους με λίγο βούτυρο.Και ξετρελάθηκαν κι αυτά. Ωραία. Εθιστήκαμε οικογενειακώς. Και σκέφτηκα να κάνω και κάτι ακόμη. Να φτιάξω cupcakes λεμονιού με γέμιση lemon curd. Και μας αποτέλειωσα (μα τι σας λέω τώρα και μόλις μπήκαμε και σε περίοδο νηστείας...).

Δεν χρησιμοποίησα κάποιο ειδικό εργαλείο για να ανοίξω την τρυπούλα πάνω στα cupcakes...Mε ένα μαχαίρι έκοψα ένα κομμάτι, τόσο ώστε να χωράει ένα κουταλάκι του γλυκού lemon curd (τα κομμάτια από τα cupcakes που αφαίρεσα, τα φάγαμε εναλλάξ η Ελένη, ο Κωνσταντίνος κι εγώ-πάει η διατροφή που λέγαμε).

Για να ολοκληρώσω την "γουρουνιά" μας, έφτιαξα στα γρήγορα μια απλή κρέμα με cream cheese και άχνη, άχνισα και στόλισα με περλίτσες. Ιδού!

Και για να μην νομίζετε ότι τελικά τα έφαγα όλα μόνη μου, να πω ότι τα πήραμε και πήγαμε στην κουμπάρα μου όπου και τα τσακίσαμε όλοι μαζί (δύο έφαγα μόνο!).

Όλα αυτά έγιναν φυσικά το Σάββατο-από χτες αρχίσε η μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής. Καλή Σαρακοστή λοιπόν σε όλους κι εύχομαι να έρθει σύντομα και η Άνοιξη μαζί της!

Τα φιλιά μου!